Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: przewodniczący sędzia Małgorzata Stahl po rozpatrzeniu w dniu 11 stycznia 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Mariusza D. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 6 maja 2004 r., sygn. akt IV SA/Po 118/04 o odrzuceniu skargi w sprawie ze skargi Mariusza D. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w R. z dnia 9 grudnia 2003 r., (...) w przedmiocie zwolnienia ze służby p o s t a n a w i a: oddalić skargę kasacyjną.
Decyzją ostateczną Dyrektora Izby Celnej w R. z dnia 9 grudnia 2003 r., (...), poinformowano skarżącego, że nie zostanie mianowany do służby stałej. Pomimo pouczenia o terminie do wniesienia skargi /upływał 12 stycznia 2004 r./, skarżący terminowi temu uchybił.
Na powyższą decyzję Mariusz D. złożył w dniu 26 stycznia 2004 r. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wraz z wnioskiem o przewrócenie terminu do jej wniesienia. Postanowieniem z dnia 2 marca 2004 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu odmówił przywrócenia terminu do wniesienia skargi z uwagi na nie wykazanie przez skarżącego braku winy w uchybieniu.
Natomiast postanowieniem z dnia 6 maja 2004 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu odrzucił skargę Mariusza D. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w R. z dnia 9 grudnia 2003 r., (...) - z powodu nie dotrzymania terminu do jej wniesienia.
Na powyższe postanowienie z dnia 6 maja 2004 r. skarżący wniósł skargę kasacyjną, w której wnosi o uchylenie postanowienia na podstawie art. 174 par. 2 p.p.s.a. i skierowanie sprawy do ponownego rozpoznania.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 85 p.p.s.a. czynność w postępowaniu sądowym, która została podjęta po terminie jest bezskuteczna. W celu przywrócenia terminu do dokonania czynności należy złożyć wniosek, w którym należy udowodnić brak własnej winy w niedotrzymaniu terminu.
Skarżący braku winy nie dowiódł. Okoliczność, na jaką się powoływał w swoim wniosku, iż pobyt na szkoleniu wojskowym uniemożliwił mu dochowanie terminu nie może być uznana za usprawiedliwiającą, szkolenie to zakończyło się jeszcze przed wydaniem decyzji, której terminu do zaskarżenia Mariusz D. nie dotrzymał - na co zwrócił uwagę sąd pierwszej instancji.
Przytoczone w skardze kasacyjnej argumenty są nieuzasadnione. Fakt wniesienia powództwa do Sądu Pracy w zakresie przywrócenia do pracy lub sprostowania świadectwa pracy, nie stanowi ani o przesunięciu biegu terminu, ani nie jest jednoznaczne z wszczęciem postępowania przed sądem administracyjnym w sprawie skargi na decyzję administracyjną. Ponadto pismo do Sądu Pracy zostało złożone przed doręczeniem decyzji ostatecznej, na którą przysługiwał środek odwoławczy do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, a więc nie dotyczyło bezpośrednio przedmiotowej decyzji.
Niewłaściwe pod względem drogi odwoławczej dochodzenie roszczeń nie może stanowić przyczyny do przywrócenia terminu w sytuacji prawidłowych powiadomień o terminie i środku odwoławczym. Nie stanowi też usprawiedliwienia, zawarte w skardze kasacyjnej, osobiste przekonanie skarżącego, że "skoro sprawa rozpoznawana jest przez sąd powszechny to nie może mu przepaść termin w sądzie administracyjnym".
Biorąc pod uwagę, iż skarżący został prawidłowo poinformowany o właściwej drodze do wniesienia środka zaskarżenia, jak i o terminie do jego wniesienia oraz fakt, iż braku winy własnej w uchybieniu terminu nie dowiódł - skarga kasacyjna jest w sposób oczywisty bezzasadna i podlega oddaleniu. Dlatego, na podstawie art. 184 w związku z art. 182 par. 2 p.p.s.a., postanowiono jak na wstępie.