Skarga kasacyjna na uchwałę Rady Gminy w Końskowoli w przedmiocie rozpatrzenia zarzutów i protestów złożonych do projektu zmian miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Eugeniusz Mzyk po rozpoznaniu w dniu 13 maja 2004r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K. M. K. od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie z dnia 16 maja 2002r. sygn. akt II SA/Lu 106/01 w sprawie ze skargi K. M. K. na uchwałę Rady Gminy w Końskowoli z dnia 15 grudnia 2000r. Nr XXIII/145/2000 w przedmiocie rozpatrzenia zarzutów i protestów złożonych do projektu zmian miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego postanawia odrzucić skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego, Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie z dnia 16 maja 2002 roku, sygn. II SA/Lu 106/01, po rozpoznaniu skargi K. M. K. na uchwałę Rady Gminy w Końskowoli z dnia 15 grudnia 2000 r. Nr XXIII/145/2000 stwierdzono nieważność zaskarżonej uchwały w części dotyczącej działki nr 237 a w pozostałej części skargę oddalono.

Od powyższego wyroku rewizję nadzwyczajną do Sądu Najwyższego wniósł Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego (k. 46 i następne akt sprawy).

Postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 7 stycznia 2004 r., sygn. akt III RN 11/03, na podstawie art. 102 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz. U. Nr 153 poz. 1271 ze zm./, umorzono postępowanie.

W związku z postanowieniem Sądu Najwyższego - skargę kasacyjną od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 maja 2002 roku wniósł K. M. K., na podstawie art. 101 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz. U. Nr 153 poz. 1271 ze zm./.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje :

Skarga kasacyjna podlega odrzuceniu z mocy art. 189 w związku z art. 175 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz. U. Nr 153 poz. 1270/.

Stosownie do przepisu art. 175 § 1 powołanej ustawy skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego z wyjątkami określonymi w § 2 i 3 tego przepisu. Obowiązek sporządzenia skargi kasacyjnej przez adwokata lub radcę prawnego (tzw. przymus adwokacki) oznacza, że sporządzenie skargi osobiście lub przez pełnomocnika, nie będącego adwokatem lub radcą prawnym, stanowi tego rodzaju brak skargi kasacyjnej, który powoduje jej odrzucenie. Sytuacja taka ma miejsce w niniejszej sprawie. Skargę kasacyjną bowiem sporządził osobiście wnoszący skargę K. M. K. Skoro więc w sprawie nie zostały spełnione warunki, o których mowa w art. 175 § 1 powołanej ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r., brak jest podstaw prawnych do jej rozpatrzenia a skarga podlega odrzuceniu.

Z powyższych względów w oparciu o przepisy art. 180, 182 § 1 i 3 oraz art. 221 cyt. już ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji.

Strona 1/1