Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Leszek Włoskiewicz, Sędziowie NSA Anna Orłowska, Zbigniew Rausz (spr.), Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 7 września 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Tadeusza K. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 lipca 2004 r. sygn. akt 6/II SA 1413/03 w sprawie ze skargi Tadeusza K. na decyzję Dyrektora Instytutu Transportu Samochodowego z dnia 2 kwietnia 2003 r. (...) w przedmiocie egzaminu na uzyskanie certyfikatu kompetencji zawodowych przewoźnika drogowego postanawia oddalić skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z 22.07.2004 r. 6/II SA 1413/03 odrzucił skargę Tadeusza K. na decyzję Dyrektora Instytutu Transportu Samochodowego z 2.04.2003 r. (...) w przedmiocie egzaminu na uzyskanie certyfikatu kompetencji zawodowych przewoźnika drogowego.
W uzasadnieniu swego postanowienia Sąd podniósł, iż po otrzymaniu od kierownika Zakładu Organizacji, Zarządzania i Informatyki Instytutu Transportu Samochodowego informacji z 27.02.2003 r. o negatywnym wyniku egzaminu na certyfikat kompetencji zawodowych przewoźników drogowych, Tadeusz K. złożył odwołanie do Dyrektora Instytutu Transportu Drogowego, w którym domagał się uchylenia decyzji o niezaliczeniu egzaminu lub stwierdzenia jej nieważności.
Stwierdził, że na egzaminie udzielił prawidłowych odpowiedzi w liczbie wystarczającej do zaliczenia egzaminu i uzyskania certyfikatu, a uzyskane przez niego 0 punktów z testu wynika wyłącznie z faktu pisania pracy przez skarżącego przy wykorzystaniu pomocy naukowych, w szczególności korzystania z aktów prawnych, na co Komisja nie wyraziła zgody. Zaznaczył, że regulamin egzaminowania nie był dokumentem wiążącym tak dla niego, jak i innych obywateli.
Pismem z 2.04.2003 r. Dyrektor Instytutu Transportu Samochodowego wyjaśnił odwołującemu się procedurę uzyskiwania certyfikatu kompetencji zawodowych. Podkreślił, że zgodnie z art. 38 ust. 2 ustawy z 6.09.2001 r. o transporcie drogowym /Dz.U. nr 125 poz. 1371/ minister właściwy do spraw transportu wyznaczyć miał jednostkę certyfikującą, akredytowaną zgodnie z odrębnymi przepisami, przy której działać mają komisje egzaminacyjne. Na podstawie par. 6 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 9.01.2002 r. w sprawie uzyskiwania certyfikatów kompetencji zawodowych w transporcie drogowym /Dz.U. nr 5 poz. 51/ wyznaczono Instytut Transportu Samochodowego w W. jako właściwą jednostkę certyfikującą. Z uwagi na to, że Instytut został upoważniony do prowadzenia wszelkich spraw związanych z egzaminowaniem przewoźników, opracował on zasady przeprowadzania egzaminu zatwierdzone przez Ministra. Za oczywistą Dyrektor Instytutu uznał zasadę niekorzystania w trakcie egzaminu z pomocy naukowych, a także z przepisów, których znajomością mają się właśnie wykazać egzaminowani. Traktując odwołanie jako niezasadne, poinformował o prawie ponownego przystąpienia do egzaminu.
W skardze złożonej do Naczelnego Sądu Administracyjnego Tadeusz K. domagał się stwierdzenia nieważności decyzji Dyrektora Instytutu Transportu Samochodowego z 2.04.2003 r. utrzymującej w mocy decyzję komisji egzaminacyjnej z 27.02.2003 r. jako wydanych z rażącym naruszeniem prawa - art. 92 ust. 1 i 2 Konstytucji RP ewentualnie uchylenie zaskarżonych decyzji z powodu naruszenia przepisów postępowania mogących mieć wpływ na wynik sprawy, w szczególności z powodu niewyjaśnienia wszystkich okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy. W odpowiedzi na skargę Instytut wniósł o jej odrzucenie jako bezzasadnej i niepodlegającej rozpoznaniu przez NSA, jako że certyfikat uzyskuje się po pozytywnym zaliczeniu egzaminu a nie w drodze decyzji administracyjnej.