Skarga kasacyjna na decyzję Komendanta Głównego Straży Granicznej w przedmiocie równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego
Tezy

Tylko prawidłowe, zgodne z art. 176 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ opracowanie skargi pozwala na wyznaczenie granic, w ramach których nastąpi rozpoznanie sprawy przez Naczelny Sąd Administracyjny. Skarga kasacyjna niespełniająca wymagań w tym zakresie podlega odrzuceniu na podstawie tej części art. 178 ww. ustawy, która odnosi się do skargi kasacyjnej "z innych przyczyn niedopuszczalnej".

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Jaśkowska, Sędziowie NSA Barbara Gorczycka-Muszyńska /spr./, Tomasz Zbrojewski, Protokolant Urszula Radziuk, po rozpoznaniu w dniu 24 sierpnia 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Adama N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 maja 2004 r. sygn. akt I SA 1985/02 w sprawie ze skargi Adama N. na decyzję Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia 10 lipca 2002 r., (...) w przedmiocie równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego postanawia odrzucić skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/3

OSK 1905/04

U Z A S A D N I E N I E

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 26 maja 2004 r. oddalił skargę Adama N. na decyzję Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia 10 lipca 2002 r. utrzymującą w mocy decyzję organu I instancji z dnia 30 kwietnia 2002 r. stwierdzającą, że Adam N. utracił z dniem 1 września 1999 r. uprawnienia do dalszego otrzymywania równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego w miejscowości pełnienia służby lub w miejscowości pobliskiej. W uzasadnieniu tego wyroku wskazano, że na podstawie decyzji z dnia 13 czerwca 1996 r. Komendanta Ś. Oddziału Straży Granicznej Adam N. otrzymywał od dnia 17 kwietnia 1996 r. równoważnik pieniężny za brak lokalu mieszkalnego w miejscu pełnienia służby lub w miejscowości pobliskiej. Dodatek taki przyznany został Adamowi N. na podstawie art. 96 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej /Dz.U. nr 78 poz. 462 ze zm./. Zgodnie z art. 92 ust. 3 pow. ustawy miejscowością pobliską jest miejscowość, do której czas dojazdu w obie strony środkami publicznymi transportu zbiorowego zgodnie z rozkładem jazdy łącznie w przesiadkami lub środkami transportu straży granicznej nie przekracza łącznie dwóch godzin, licząc od stacji /przystanku/ położonej najbliżej miejsca zamieszkania do stacji /przystanku/ położonego najbliżej miejsca pełnienia służby - bez uwzględnienia czasu dojazdu do i od stacji /przystanku/ w obrębie miejscowości, z której funkcjonariusz dojeżdża oraz miejscowości, w której wykonuje obowiązki służbowe. W okresie, którego dotyczyła decyzja uprawniająca do otrzymywania równoważnika pieniężnego - Adam N., funkcjonariusz Straży Granicznej zamieszkiwał w Z. w lokalu, do którego tytuł prawny posiada jego żona, zaś służbę pełnił w P. Do dnia 1 września 1999 r. czas jego dojazdu do miejsca pełnienia służby przekraczał 2 godziny. Sytuacja ta uległa zmianie z dniem 1 września 1999 r. Wskutek uruchomienia przez Międzygminny Związek Komunikacji Pasażerskiej linii autobusowej relacji T. - P.-L., która umożliwiała przejazd między miejscowościami Z. i P. w czasie poniżej dwóch godzin w obie strony - miejscowości te stały się "pobliskie".

W tym stanie rzeczy Adam N. przestał spełniać warunki niezbędne do otrzymywania równoważnika pieniężnego, co uzasadniało wydanie decyzji o utracie tych uprawnień. Zarówno bowiem przepisy obowiązujące w dniu wydania zaskarżonej decyzji, jak również decyzji ją poprzedzającej, będącej przedmiotem oceny sądu administracyjnego w sprawie I SA 3349/01 przewidywały zasadę, że równoważnik pieniężny za brak lokalu mieszkalnego przysługuje w okresie od dnia powstania uprawnienia do jego otrzymania, do daty, w której nastąpiła utrata tych uprawnień.

Skargę kasacyjną od tego wyroku wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego Adam N. reprezentowany przez adwokata Grzegorza K.

W skardze jako podstawy kasacji wskazano naruszenie art. 96 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej /Dz.U. nr 78 poz. 462 ze zm./ przez błędną jego wykładnię, oraz par. 8 pkt 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie wysokości i warunków przyznawania funkcjonariuszom Straży Granicznej równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego oraz szczegółowych warunków jego zwrotu a także sposobu postępowania w przypadku wystąpienia zbiegu uprawnień do jego otrzymania /Dz.U. 2002 nr 118 poz. 1014 ze zm./.

Strona 1/3