Sygn. akt OSK 238/04 Dnia 19 stycznia 2005 r. P O S T A N O W I E N I E Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janina Antosiewicz po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K. i S. G. od postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Krakowie z dnia 13 sierpnia 2003 r. sygn. akt II SA/Kr 1561/03 o odrzuceniu wniosku w sprawie z wniosku K. i S. G. o wznowienie postępowania w sprawie II SA/Kr 823/02 zakończonej wyrokiem z dnia 12 maja 2003 r. postanawia odrzucić skargę kasacyjną.
Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Krakowie, wyrokiem z dnia 13 sierpnia 2003 r. sygn. akt II SA/Kr 1561/03, odrzucił wniosek K. i S. G. o wznowienie postępowania w sprawie II SA/Kr 823/02 zakończonej wyrokiem z dnia 12 maja 2003 r.
Od powyższego postanowienia skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego wnieśli K. i S. G., reprezentowani przez radcę prawnego S. K.. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie pismem z dnia 28 października 2004 r. poinformował, iż w rejestrze wpłat nie figuruje wpis od skargi kasacyjnej K. i S. G.
Co prawda skarżący w skardze kasacyjnej powołuje się na postanowienie Sądu w sprawie o sygn. akt II SA/Kr 823/02, jednakże jak wynika z akt przekazanych przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie sprawa o tej sygnaturze dotyczyła postępowania ze skargi na decyzję Świętokrzyskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Kielcach z dnia [...] lutego 2002r. Natomiast sprawa z wniosku o wznowienie postępowania zarejestrowana został przez ten Sąd pod sygn. akt 1561/03. Zatem Naczelny Sąd Administracyjny przyjął, iż skarga kasacyjna wniesiona przez skarżącego odnosiła się do postanowienia Naczelnego Sądu Administracji Ośrodek Zamiejscowy w Krakowie z dnia 13 sierpnia 2003 r. sygn. akt II SA/Kr 1561/03, gdyż tylko ten akt zawierał zaskarżone skargą kasacyjną orzeczenie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, iż skarga kasacyjna podlegała odrzuceniu.
Skarga kasacyjna podlega opłacie na mocy art. 230 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270) w postaci wpisu stałego bądź stosunkowego. W powyższej sprawie przedmiotem zaskarżenia były należności niepieniężne, więc na mocy art. 231 cytowanej ustawy skarga kasacyjna podlegała opłacie stałej, w wysokości określonej w § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193) i wynosiła połowę wpisu od skargi, nie mniej jednak niż 100 zł.
Zgodnie z art. 219 § 1 i 2 wskazanej ustawy opłata sądowa dokonywana jest przy wnoszeniu do sądu pisma podlegającego opłacie. Opłata sądowa winna być dokonana w gotówce do kasy właściwego sądu administracyjnego, bądź na rachunek bankowy sądu administracyjnego. Art. 221 przytoczonej ustawy stanowi, iż pisma wnoszone przez adwokata lub radcę prawnego, które nie są należycie opłacone, pozostawia się bez rozpoznania albo odrzuca jeżeli pismo podlega opłacie stałej.
Wobec nieopłacenia skargi kasacyjnej Sąd orzekł jak w sentencji, na podstawie art. 180 w zw. z art. 178 i art. 221 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.