Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA M. Wiśniewska (spr.), Sędziowie NSA B. Adamiak, W. Chróścielewski, Protokolant Mariusz Bartosiak, po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Mirosława K. od wyroku Wojewódzkiego sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 lutego 2004 r. sygn. akt I SA 549/02 w sprawie ze skargi Mirosława K. na decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia 24 stycznia 2002 r. (...) w przedmiocie stwierdzenie nieważności decyzji o wywłaszczeniu nieruchomości i odszkodowaniu. postanawia odrzucić skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 3 lutego 2004 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia 24 stycznia 2002 r., (...) i utrzymaną nią w mocy decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia 30 marca 2001 r., (...) odmawiającą stwierdzenia nieważności orzeczenia Odwoławczej Komisji Wywłaszczeniowej przy Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Ł. z dnia 15 lipca 1956 r., (...) oraz utrzymanego nim w mocy orzeczenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Ł. z dnia 19 marca 1956 r., (...) oraz orzeczenia Odwoławczej Komisji Wywłaszczeniowej przy Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Ł. z dnia 30 czerwca 1956 r., (...) i utrzymanego nim w mocy orzeczenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Ł. z dnia 19 marca 1956 r., (...) - wydanych w przedmiocie wywłaszczenia na rzecz Skarbu Państwa nieruchomości położonej w K. i oznaczonej jako parcela nr 14, opisana w KW (...), stanowiącej współwłasność Stanisława P., Mieczysława P. i Michała K. oraz przyznania odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość.
Od uzasadnienia wskazanego wyroku /w części dotyczącej jego strony siódmej i ósmej/ Mirosław K., powołując się na podstawę kasacyjną przewidzianą w art. 174 pkt 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270; zwanej dalej p.p.s.a./, wniósł skargę kasacyjną, w której zarzucił naruszenie przepisów postępowania, mające istotny wpływ na wynik sprawy, w szczególności art. 45 Konstytucji RP, art. 6 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności, sporządzonej w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r., zmienionej protokołami nr 3, 5 i 8 oraz uzupełnionej protokołem nr 2 /Dz.U. nr 61 poz. 284 ze zm./ i art. 99 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1271 ze zm./ przez przyjęcie w zaskarżonym uzasadnieniu, że Wojewódzki Sąd Administracyjny jest związany oceną prawna wyrażoną w orzeczeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego wydanym przed dniem 1 stycznia 2004 r. W związku z takim stanowiskiem Wojewódzki Sąd Administracyjny odstąpił od rozpatrzenia zarzutów podniesionych w skardze, aczkolwiek charakter sprawy i brak jednolitej linii orzecznictwa przemawiały za merytorycznym rozpoznaniem wszystkich zarzutów zawartych w skardze.
Przytaczając wymienioną podstawę kasacyjną skarżący wniósł o "uchylenie zaskarżonej części uzasadnienia wyroku i przekazanie sprawy Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie celem rozpoznania zarzutów podniesionych w skardze".
Zakłady Farmaceutyczne "P." S.A. w odpowiedzi na skargę kasacyjną wniosły o jej odrzucenie na podstawie art. 178 w zw. z art. 173 par. 1 p.p.s.a. Według tych Zakładów, skarga kasacyjna od uzasadnienia wyroku wojewódzkiego sądu administracyjnego jest niedopuszczalna.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 173 par. 1 p.p.s.a., od wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. W związku z powyższą regulacją podkreślić trzeba, że wyrok wojewódzkiego sądu administracyjnego składa się z dwóch zasadniczych części: sentencji i uzasadnienia, przy czym uzasadnienie nie zawsze musi być elementem wyroku, gdyż w myśl art. 141 par. 2 p.p.s.a., w sprawach, w których skargę oddalono, uzasadnienia wyroku nie sporządza się z urzędu, lecz na wniosek strony zgłoszony w terminie siedmiu dni od dnia ogłoszenia wyroku albo doręczenia odpisu sentencji wyroku. Rozstrzygnięcie sprawy, co wynika z art. 138 p.p.s.a., zawierane jest w sentencji. Zwrócić też należy uwagę na sformułowanie art. 132 p.p.s.a. Wynika bowiem z niego, że sąd rozstrzyga sprawę wyrokiem. Zaznaczyć trzeba, że do postanowień stosuje się odpowiednio przepisy o wyrokach, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej /art. 166 p.p.s.a./.