Z punktu widzenia samej możliwości zaskarżenia skargą kasacyjną orzeczenia wojewódzkiego sądu administracyjnego /wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie/ charakterystyczne jest natomiast sformułowanie zawarte w 173 par. 1 p.p.s.a., stosownie do którego, skarga kasacyjna przysługuje od wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny "wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie". Nawiązuje ono wyraźnie do brzmienia art. 132 p.p.s.a., w którym mowa jest, że sąd rozstrzyga sprawę wyrokiem. Oznacza to, że rozróżnianie dwóch podstawowych składników wyroku, którymi są sentencja i uzasadnienie, jest nieodzowne.
Również z art. 176 p.p.s.a. wynika, że skarga kasacyjna powinna być skierowana przeciwko rozstrzygnięciu zawartemu w sentencji wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie, wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny /sąd pierwszej instancji w postępowaniu przed sądami administracyjnymi/, skoro zgodnie z nim, skarga kasacyjna powinna czynić zadość wymaganiom przepisanym dla pisma w postępowaniu sądowym oraz zawierać oznaczenie zaskarżonego orzeczenia ze wskazaniem czy jest ono zaskarżone w całości, czy w części, przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie, wniosek o uchylenie lub zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia lub zmiany. W artykule tym nie przewidziano procesowej możliwości zaskarżenia wyłącznie uzasadnienia orzeczenia.
Jeżeli zatem niedopuszczalne jest zaskarżenie skargą kasacyjną samego uzasadnienia wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie, to tym samym omawiana skarga kasacyjna podlegała odrzuceniu /art. 178 w zw. z art. 180 p.p.s.a./.
Z tej przyczyny Naczelny Sąd Administracyjny postanowił, jak w sentencji.