Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA M. Wiśniewska, Sędziowie NSA B. Adamiak (spr.), W. Chróścielewski, Protokolant Mariusz Bartosiak, po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Marka K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 lutego 2004 r. sygn. akt I SA 1014/02 w sprawie ze skargi Marka K. na decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia 22 marca 2002 r. (...) w przedmiocie stwierdzenie nieważności decyzji o wywłaszczeniu nieruchomości i odszkodowaniu postanawia odrzucić skargę kasacyjną.
OSK 845/04
U Z A S A D N I E N I E
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 3 lutego 2004 r. I SA 1014/02, po rozpoznaniu skargi Marka K. na decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z 22 marca 2002 r. (...) w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o wywłaszczeniu i odszkodowaniu:
1. uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia 23 stycznia 2002 r. (...);
2. zasądził od Ministra Infrastruktury na rzecz skarżącego Marka K. kwotę 330 /trzysta trzydzieści/ zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego;
3. stwierdził, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.
W uzasadnieniu wywodził, że skarga zasługiwała na uwzględnienie, chociaż z innych powodów niż zarzuty podnoszone przez pełnomocnika skarżącego. Zgodnie z art. 134 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnym, Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Prowadzone przez Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast postępowanie nadzorcze dotyczyło decyzji wywłaszczeniowych i odszkodowawczych odnoszących się do nieruchomości, której współwłaścicielami byli nieżyjący obecnie: Stanisław P., Mieczysław P. i Michał K. Mimo że organ dysponował pełnymi danymi spadkobierców tych osób, a ich udział w sprawie w charakterze stron jest oczywisty, zostały pominięte w postępowaniu zakończonym zaskarżoną decyzją Maria P. i Alicja K. Okoliczność ta stanowi przesłankę wznowienia postępowania, o której mowa w art. 145 par. 1 pkt 4 Kpa /strona bez własnej winy nie brała udziału w postępowaniu/. Z tej przyczyny koniecznym było uwzględnienie skargi i uchylenie obydwu wydanych w postępowaniu nadzorczym decyzji z powodu stwierdzonego naruszenia prawa dającego podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego.
Należy nadto podnieść, że postępowania nadzorcze zakończone decyzjami Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia 24 stycznia 2002 r. (...) i z dnia 22 marca 2002 r. (...) nie powinny toczyć się odrębnie. Art. 62 Kpa stanowi, że w sprawach, w których prawa lub obowiązki stron wynikają z tego samego stanu faktycznego oraz tej samej podstawy prawnej i w których właściwy jest ten sam organ administracji publicznej, można wszcząć i prowadzić jedno postępowanie dotyczące więcej niż jednej strony. Pierwszoinstancyjne orzeczenia wywłaszczeniowe i odszkodowawcze /których dotyczyły obydwa postępowania nadzorcze/, obejmujące nieruchomość będącą przedmiotem współwłasności, dotyczyły Michała K., Stanisława P. i Mieczysława P. Odwołania zaś każdego z wywłaszczonych współwłaścicieli nieruchomości rozpatrzone zostały odrębnie i zakończone orzeczeniami Odwoławczej Komisji Wywłaszczeniowej przy Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Ł.: z dnia 15 lipca 1956 r. (...), z dnia 30 czerwca 1956 r. (...) i z dnia 21 lipca 1956 r. (...). Wymienione orzeczenia odwoławcze były w istocie rozstrzygnięciami wydanymi w jednej sprawie dotyczącej kilku stron, będących współwłaścicielami podlegającej wywłaszczeniu nieruchomości. Dlatego też postępowanie nadzorcze dotyczące tych orzeczeń winno być prowadzone w jednym postępowaniu. Postępowanie nadzorcze prowadzone na wniosek Tadeusza P. obejmowało orzeczenia odwoławcze z dnia 15 lipca 1956 r. i z dnia 30 czerwca 1956 r. Po wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 stycznia 2001 r. I SA 2477/99, uchylającym decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia 29 października 1999 r. (...) i poprzedzającą ją decyzję tego organu z dnia 28 stycznia 1999 r. (...), wydane zostały w tej sprawie decyzje z dnia 30 marca 2001 r. i 24 stycznia 2002 r. Natomiast zawiadomieniem z dnia 29 marca 2001 r., na wniosek pełnomocnika Marka K., wszczęte zostało przez ten sam organ z dniem 29 sierpnia 2000 r. postępowanie w trybie nadzoru w sprawie stwierdzenia nieważności orzeczenia Odwoławczej Komisji Wywłaszczeniowej przy Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Ł. z dnia 21 lipca 1956 r. (...) o utrzymaniu w mocy orzeczenia z dnia 19 marca 1956 r. (...) i w sprawie tej wydano decyzję z dnia 23 stycznia 2002 r. i 22 marca 2002 r.