Spór kompetencyjny, o którym mowa w art. 22 par. 2 Kpa, może powstać jedynie przy rozstrzyganiu indywidualnej sprawy z zakresu administracji publicznej. Powstanie natomiast sporu pomiędzy organem jednostki samorządu terytorialnego a organem administracji rządowej co do właściwości rozpatrzenia skargi wniesionej w trybie przepisów Działu VIII Kpa, nie jest sporem w rozumieniu art. 22 par. 2 Kpa, i nie podlega kognicji sądu administracyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Paweł Tarno, Sędziowie NSA ( Eugeniusz Mzyk (spr), Leszek Włoskiewicz, Protokolant Maria Połowniak, po rozpoznaniu w dniu 5 stycznia 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Wspólnoty Mieszkaniowej "[...]" w Warszawie o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego między Głównym Inspektorem Nadzoru Budowlanego i Radą Miasta Stołecznego Warszawy w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania skargi Wspólnoty Mieszkaniowej "[...]" na działanie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego postanawia odrzucić wniosek
Pismem z dnia 14 lipca 2004 r., Wspólnota Mieszkaniowa "[...]" w Warszawie wystąpiła z wnioskiem o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Głównym Inspektorem Nadzoru Budowlanego a Radą Miasta Stołecznego Warszawy, przez wskazanie organu właściwego do rozpoznania skargi wniesionej przez Wspólnotę na działanie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Warszawie.
Według twierdzeń zawartych we wniosku obydwa organy uznały się za niewłaściwe do rozpatrzenia skargi. Negatywne stanowisko zajęła Rada Miasta Stołecznego Warszawy w uchwale z dnia 13 listopada 2003 r., natomiast Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego w piśmie z dnia 14 grudnia 2003 roku. Uzasadnia to zgłoszenie wniosku rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje :
Pozostaje poza sporem, że skarga Wspólnoty Mieszkaniowej "[...]" w Warszawie została złożona w trybie przepisów Działu VIII, tj. art. 221 i następne Kodeksu postępowania administracyjnego i dotyczy działania Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Warszawie, (por. również oświadczenia stron do protokołu rozprawy z dnia 5 stycznia 2005 r.).
W takiej sytuacji należy odpowiedzieć na pytanie czy tego rodzaju spór jest sporem kompetencyjnym, w rozumieniu art. 22 kpa a także w rozumieniu art. 15 § 1 pkt. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz. U Nr 153 poz. 1270 ze zm./, który to przepis powierza rozstrzyganie sporów kompetencyjnych Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu. Uprzedzając dalsze rozważania na tak postawione pytanie należy udzielić odpowiedzi przeczącej.
O istnieniu sporu kompetencyjnego można mówić wtedy gdy dwa lub więcej organów podejmuje działania zmierzające do rozstrzygnięcia danej sprawy administracyjnej (spór pozytywny) względnie, gdy żaden z organów nie uważa się za właściwy do rozstrzygnięcia sprawy (spór negatywny). Oznacza to, że +
Przede wszystkim należy mieć na uwadze, że rozstrzyganie sporów kompetencyjnych jest instytucją procesową, która ma na celu doprowadzenie do wskazania organu, właściwego do rozstrzygnięcia sprawy w postępowaniu jurysdykcyjnym (argument z art. 1 pkt. 1 i 22 § 2 kpa). Takich cech nie zawiera postępowanie związane z rozpatrywaniem skarg wnoszonych w trybie art. 221 i następne kpa. Wprawdzie, jak to stanowi art. 2 kpa, kodeks ten normuje "ponadto" postępowanie w sprawach skarg i wniosków, jednakże postępowanie to nie jest związane z rozstrzyganiem indywidualnych spraw z zakresu administracji publicznej. Inaczej rzecz ujmując, jeśli nawet powstaną spory związane z rozpatrywaniem skarg i wniosków, jak to ma miejsce w niniejszej sprawie, spory te nie mogą być zakwalifikowane jako spory kompetencyjne, w znaczeniu procesowym. Co więcej do rozpatrzenia tego rodzaju sporów, z braku upoważnienia ustawodawcy, nie jest właściwy Naczelny Sąd Administracyjny, w rozumieniu art. 4 i 15 § 1 pkt. 4 powołanej ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Skoro zatem sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego, zgłoszony w tym przedmiocie wniosek, podlega odrzuceniu.
Z powyższych względów, na podstawie art. 58 § 1 pkt. 1 w związku z art. 64 § 3 i 193 powołanego już Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji.