Wniosek Prezydenta Miasta R. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy tym organem a Prezydentem Miasta K. w sprawie skierowania do domu pomocy społecznej Stanisława S.
Tezy

W świetle art. 6 pkt 8 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej /Dz.U. nr 64 poz. 593 ze zm./ jest osobą bezdomną osoba, która pozostaje zameldowana na pobyt stały w lokalu, w którym z wielu powodów nie ma możliwości zamieszkiwania. Stosownie zaś do art. 101 ust. 2 powołanej ustawy, w przypadku osoby bezdomnej właściwą miejscowo jest gmina ostatniego miejsca zameldowania tej osoby na pobyt stały.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 5 stycznia 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Prezydenta Miasta R. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy tym organem a Prezydentem Miasta K. w sprawie skierowania do domu pomocy społecznej Stanisława S. postanawia wskazać Prezydenta Miasta K. jako organ właściwy do załatwiania sprawy.

Uzasadnienie

Prezydent Miasta R. /z upoważnienia którego działał Dyrektor Ośrodka Pomocy Społecznej w R./ wystąpił o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy tym organem, a Prezydentem Miasta K. /działającym przez Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w K./ w sprawie skierowania do domu pomocy społecznej Stanisława Sz. przebywającego od 1998 r. w Państwowym Szpitalu dla Nerwowo-Psychicznie Chorych w R.

Prezydent Miasta K. bowiem, postanowieniem z dnia 18 czerwca 2004 r., przekazał sprawę Ośrodkowi Pomocy Społecznej w R., jako właściwemu uznając, że faktycznym miejscem zamieszkania Stanisława S. jest R., gdzie od lat przebywa, w K. zaś tylko wynajmował pokój w domu Józefy S., będącej dla niego osobą obcą.

Prezydent Miasta R. podał we wniosku, że w żadnym razie pozostawanie w leczeniu szpitalnym nie może być uważane za przebywanie z zamiarem stałego pobytu - w rozumieniu art. 25 Kc - i miejscem zamieszkania Stanisława S. jest K., czego dowodzi zarówno zameldowanie na pobyt stały od 1984 r. /adnotacja w dowodzie osobistym potwierdzona informacją z rejestru mieszkańców miasta K. według stanu na dzień 12 lipca 2004 r./, jak też postanowienie Sądu Rejonowego dla K. /sądu opiekuńczego/ z dnia 31 lipca 2002 r. (...) o umieszczeniu Stanisława S. w domu pomocy społecznej oraz decyzja Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w K. z dnia 20 listopada 2002 r. o zakwalifikowaniu Stanisława S. do domu pomocy społecznej dla przewlekle psychicznie chorych mężczyzn /z przewidywanym czasem oczekiwania - III kwartał 2005 r. i nr 195 na liście oczekujących/.

W odpowiedzi na wniosek podtrzymano dotychczasowe stanowisko wyjaśniając, że - według informacji, jakimi dysponował Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w K. od nieżyjącej już Józefy S. - Stanisław S. nie był u niej zameldowany.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.

Stosownie do art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej /Dz.U. nr 64 poz. 593 ze zm./, właściwość miejscową gminy ustala się według miejsca zamieszkania świadczeniobiorcy, miejscem zamieszkania Stanisława S. zaś był i pozostaje K., gdzie jest zameldowany.

Jednak nie tylko zameldowanie stanowi o właściwości tej Gminy, gdyż zagadnienie, która miejscowość stanowi miejsce zamieszkania Stanisława S., zostało rozstrzygnięte postanowieniem o umieszczeniu w domu pomocy społecznej wydanym przez Sąd - na podstawie art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego /Dz.U. nr 111 poz. 535 ze zm./ - będący sądem opiekuńczym miejsca zamieszkania osoby przyjmowanej w domu pomocy społecznej bez jej zgody.

Właściwość Gminy K. potwierdza również decyzja o zakwalifikowaniu Stanisława S. w domu pomocy społecznej dla przewlekle chorych, wydana przez k. ośrodek pomocy społecznej.

Właściwości tej Gminy dowodzi jeszcze inne rozumowanie.

W świetle art. 6 pkt 8 ustawy o pomocy społecznej Stanisław S. jest osobą bezdomną, gdyż pozostaje zameldowany na pobyt stały w lokalu, w którym - z wielu powodów - nie ma możliwości zamieszkiwania.

Stosownie zaś do art. 101 ust. 2 powołanej ustawy, w przypadku osoby bezdomnej właściwą miejscowo jest gmina ostatniego miejsca zameldowania tej osoby na pobyt stały, zatem Gmina K.

W tym stanie rzeczy postanowiono jak wyżej na podstawie art. 15 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./.

Strona 1/1