Prawa i obowiązki skarżących nie są wspólne, skoro skarżący są właścicielami różnych działek położonych jedynie na obszarze objętym zaskarżonym rozporządzeniem Wojewody i nie są one przedmiotem współwłasności wszystkich skarżących /art. 214 par. 2 zdanie 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153 poz. 1270/. Wspólne prawa i obowiązki byłyby wówczas, gdyby wynikały one z tego samego tytułu prawnego, a czym innym jest podobieństwo sytuacji faktycznej i prawnej skarżących.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Małgorzaty N., Anny N.-N., Tadeusza K., Barbary G.-K., Artura G., Artura J., Jolanty J., Haliny D., Teodory B., Oliwii D.-K., Jerzego K., Pawła O., Ryszarda O., Barbary O.-M., Magdaleny M. i Macieja M. od zarządzenia Przewodniczącego Wydziału IV w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Warszawie z dnia 17 sierpnia 2004 r. IV SA/Wa 526/04 o odmowie zmiany zarządzenia w przedmiocie wezwania do uiszczenia wpisu w sprawie ze skargi ww. na rozporządzenie Wojewody W. z dnia 29 sierpnia 1997 r. w sprawie utworzenia obszaru chronionego krajobrazu na terenie województwa warszawskiego /Dz.Urz. Woj. Warszawskiego nr 43 poz. 149/ postanawia: oddalić zażalenie.
Zarządzeniem z dnia 17 sierpnia 2004r. Przewodniczący Wydziału IV Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wezwał każdego ze skarżących do uiszczenia wpisu w wysokości 300 zł. Pismem z dnia 3 sierpnia 2004 r. skarżący, z wyłączeniem Agnieszki D.-B., która uiściła wpis, wnieśli o zmianę tego zarządzenia, podnosząc, że złożone skargi dotyczą tego samego aktu i opierają się na tej samej podstawie faktycznej i prawnej. W odpowiedzi Przewodniczący Wydziału IV Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wydał zarządzenie odmowne wobec żądania skarżących. W uzasadnieniu zarządzenia Przewodniczący podniósł, iż w niniejszej sprawie dopuszczalność wniesienia skargi do sądu administracyjnego uwarunkowana jest wykazaniem przez każdego ze skarżących indywidualnie, że zaskarżone rozporządzenie Wojewody W. z dnia 29 sierpnia 1997 r. narusza jego własny interes prawny lub uprawnienie. Przemawia to za obowiązkiem uiszczenia wpisu przez każdego ze skarżących z osobna.
Na powyższe zarządzenie złożyli zażalenie skarżący, wnosząc o jego uchylenie. Zaskarżonemu rozstrzygnięciu zarzucono że nie uwzględnia ono treści art. 214 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ Zgodnie z tym przepisem pismo wnoszone przez kilka osób, których uprawnienia lub obowiązki związane z przedmiotem zaskarżenia są wspólne, podlega jednej opłacie. W przeciwnym razie każda z tych osób uiszcza opłatę oddzielnie stosownie do swojego uprawnienia lub obowiązku.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie. W niniejszej sprawie ma bowiem zastosowanie regulacja zawarta w zdaniu drugim wskazanego przez skarżących art. 214 par. 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Prawa i obowiązki skarżących nie są bowiem wspólne, co wynika z treści samego zażalenia, skoro skarżący są właścicielami różnych działek położonych jedynie na obszarze objętym zaskarżonym rozporządzeniem Wojewody W. i nie są one przedmiotem współwłasności wszystkich skarżących. Wspólne prawa i obowiązki byłyby jedynie wówczas, gdyby wynikały one z tego samego tytułu prawnego, a czym innym jest podobieństwo sytuacji faktycznej i prawnej skarżących, jakie ma miejsce w niniejszej sprawie.
Z powyższych przyczyn orzeczono jak w sentencji, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 par. 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.