Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący NSA Ryszard Bryk po rozpoznaniu w dniu 23 marca 2004 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. G. na uchwały Rady Gminy [...] z dnia [...] sierpnia 2003 r. Nr [...] i Nr [...] w przedmiocie 1/ zasad usytuowania na terenie Gminy [...] miejsc sprzedaży napojów alkoholowych, 2/ ustalenia liczby punktów sprzedaży napojów zawierających powyżej 4,5 % alkoholu /z wyjątkiem piwa/, przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży jak i w miejscu sprzedaży na terenie Gminy [...] -postanawia- odrzucić skargi
SA/Rz 1451/03, 1452/03
U z a s a d n i e n i e
Stosownie do art. 101 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 8.03.1990 r. o samorządzie gminnym /tekst jednolity Dz.U. z 2001 r., Nr 142, poz. 1591 z późn.zm./, skargę na uchwałę rady gminy może wnieść każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone, po uprzednim bezskutecznym wezwaniu tego organu do usunięcia naruszenia prawa, zaś w sprawie wezwania do usunięcia naruszenia stosuje się przepisy o terminach załatwiania spraw w postępowaniu administracyjnym /art. 35 k.p.a./.
Na tle art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 11.05.1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. Nr 74, poz. 368 ze zm./, w judykaturze utrwalił się pogląd, że skargę do sądu administracyjnego na uchwałę organu gminy wnosi się w terminie 30 dni od dnia doręczenia skarżącemu odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa /gdy odpowiedź została doręczona przed upływem 2 miesięcznego terminu przewidzianego w art. 35 § 3 k.p.a./, a jeżeli odpowiedzi nie doręczono, termin do wniesienia skargi biegnie od dnia upływu tego 2 miesięcznego terminu; jednakże gdy spóźniona odpowiedź na wezwanie została doręczona przed upływem terminu do wniesienia skargi, termin ten liczy się od dnia doręczenia odpowiedzi na wezwanie /por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 21.01.1998 r., III RN 100/97 - OSNAPiUS Nr 21/98, poz. 618, uchwała 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4.05.1998 r., sygn. akt FPS 1/98 - ONSA Nr 3/1998 r. poz. 78/.
Z dniem 1.01.2004 r. zostały utworzone wojewódzkie sądy administracyjne.
Art. 97 § 1 ustawy z dnia 30.08.2002 r. - Przepisy wprowadzające ustawę prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. Nr 153, poz. 1271/ stanowi, że sprawy w których skargi zostały wniesione do Naczelnego Sądu Administracyjnego przed dniem 1.01.2004r. i postępowanie nie zostało zakończone, podlegają rozpoznaniu przez właściwe wojewódzkie sądy administracyjne na podstawie przepisów ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. Nr 153, poz. 1270/, nazwanej dalej skrótem p.s.a.
Według art. 53 § 1 p.s.a. skargi do wojewódzkiego sądu administracyjnego wnosi się w terminie 30 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia w sprawie.
Art. 17 powołanych już przepisów wprowadzających znowelizował art. 102a ustawy o samorządzie gminnym, który po nowelizacji wyklucza stosowanie art. 52 § 3 i 4 p.s.a. i tym samym wyłącza stosowanie art. 53 § 2 p.s.a.
Przedstawione rozważania prowadzą do konkluzji, iż na kanwie nowego stanu prawnego, aktualne jest dotychczasowe orzecznictwo określające bieg terminu do wniesienia skargi na uchwałę rady gminy, o jakiej mowa w art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. Niesporna jest okoliczność, iż skarżąca wezwanie do usunięcia naruszenia prawa doręczyła Radzie Gminy [...] w dniu 10.09.2003 r.
Skargę na uchwały tejże Rady określone w części wstępnej postanowienia /komparycji/ wniosła do Naczelnego Sądu Administracyjnego w dniu 30.09.2003r. /prezentata Sądu na skardze/.
Bezsporna jest też okoliczność, iż Rada Gminy [...] do dnia wniesienia skargi nie udzieliła odpowiedzi na wezwanie skarżącej do usunięcia naruszenia prawa /por. pismo skarżącej z dnia 19.02.2004 r., odpowiedź na skargę z dnia 21.11.2003 r./.
Skoro skarga została wniesiona do Sądu przed upływem terminu do udzielenia odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, zatem jest przedwczesna, bowiem w dacie wniesienia skargi wezwanie do usunięcia naruszenia prawa nie było jeszcze bezskuteczne w rozumieniu art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym.
Taka skarga jest niedopuszczalna i w związku z tym Sąd na podstawie art. 58 § 1 pkt 6, art. 58 § 3 i art. 16 § 2 p.s.a. skargi odrzucił.
Odrzucenie skarg /zawartych w jednym piśmie/ nastąpiło po doręczeniu organowi Gminy odpisu skargi, przeto w takiej sytuacji stosownie do art. 36 ust. 1 pkt 1 litera b ustawy z dnia 13.06.1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych /tekst jednolity Dz.U. z 2002 r., Nr 9, poz. 88 ze zm./ w zw. z art. 97 § 2 powołanych już przepisów wprowadzających, skarżącej nie przysługuje zwrot uiszczonego wpisu od skargi.
Na marginesie należy nadmienić, że powołany przepis ustawy o kosztach w sprawach cywilnych odpowiada /uwzględniając istniejące różnice/ treści art. 232 § 1 pkt 1 litera a p.s.a.