Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący AWSA Magdalena Józefczyk /spr./ po rozpoznaniu w dniu 16 marca 2004 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. A. na uchwałę Rady Gminy [...] z dnia [...] maja 1994 r. Nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy [...] -postanawia- umorzyć postępowanie sądowe.
W skardze skierowanej do Naczelnego Sądu Administracyjnego, J. A. zwrócił się o dokonanie korekty miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy [...] w obrębie działek 760/9, 760/10, 761/2 i 760/6 w B. i przywrócenia zapisu odpowiadającego pierwotnemu charakterowi terenu to jest funkcji budowlanej z możliwością lokalizacji przemysłu i usług. Plan został opracowany w 1994r., kiedy ww. nieruchomościami władała Gmina [...]. W 1996r. nastąpił zwrot wywłaszczonych terenów i dlatego też koniecznym jest podjęcie działań w celu zmiany treści planu. Pisma, które w tej sprawie były kierowane do Gminy pozostały bez odpowiedzi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:
Na wstępie należy wyjaśnić, że stosownie do art. 97 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1271 ze zm.) sprawy, w których skargi zostały wniesione do Naczelnego Sądu Administracyjnego przed dniem 1 stycznia 2004r. i postępowanie nie zostało zakończone podlegają rozpoznaniu przez właściwe wojewódzkie sądy administracyjne na podstawie przepisów ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz.1270), zwaną dalej w skrócie P.p.s.a. W sprawach tych stosuje się dotychczasowe przepisy o wpisie i innych kosztach sądowych.
Stosownie do art. 67 ust. 1 i ust. 1a ustawy z dnia 7 lipca 1994r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 1999r. nr 15, poz. 139 ze zm.) miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego, obowiązujące w dniu wejścia w życie ustawy ( 1 stycznia 1995r.), tracą moc po upływie 8 lat od dnia jej wejścia w życie, chyba że w terminie, o którym mowa w ust. 1 (przed upływem 8 lat), rada gminy uchwali studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy i przystąpi do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo jego zmiany, to plan taki zachowuje wówczas ważność w granicach objętych uchwałą do czasu uchwalenia nowego planu, jednak nie dłużej niż przez 9 lat od dnia wejścia w życie ustawy. Końcową datą obowiązywania planu podjętego przed 1 stycznia 1995r. był 31 grudnia 2003r.
Rada Gminy [...] pismem z 10 lutego 2004r. znak: [...] potwierdziła, że plan zagospodarowania przestrzennego Gminy [...] zatwierdzony uchwałą Rady Gminy z dnia [...] maja 1994r. Nr [...] utracił swoją ważność z dniem 31 grudnia 2003r. z mocy ustawy.
W tej sytuacji prowadzenie postępowania sądowego w stosunku do planu zagospodarowania przestrzennego, który utracił swoją moc obowiązującą stało się bezprzedmiotowe.
Mając na uwadze powyższe Sąd postanowił na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a. umorzyć postępowanie sądowe.