Wniosek w przedmiocie pozbawienia uprawnień kombatanckich
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Irena Jakubiec-Kudiura po rozpoznaniu w dniu 26 maja 2010r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi M. W. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] listopada 2009r. nr [...] w przedmiocie pozbawienia uprawnień kombatanckich p o s t a n a w i a: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie

M. W. wniósł, za pośrednictwem organu skargę na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z [...] listopada 2009r. w przedmiocie pozbawienia uprawnień kombatanckich.

Skarżący zawarł wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.

Tut. Sąd zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z 8 kwietnia 2010r. zwrócił się do wnioskodawcy o uzasadnienie złożonego wniosku poprzez wykazanie, że następstwem wykonania decyzji będzie niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowanie trudnych do odwrócenia skutków dla osoby skarżącego.

W odpowiedzi skarżący, pismem z 5 maja 2010r. wskazał, iż przedmiotowy wniosek jest podyktowany koniecznością ochrony jego praw nabytych, a wykonanie decyzji, jak podkreślił wnioskodawca spowoduje zmniejszenie wypłaty świadczenia emerytalnego, co byłoby krzywdzące i niesprawiedliwe. Ponadto w jego opinii organy administracyjne nie wyjaśniły w sposób jednoznaczny faktu pominięcia złożonego przez skarżącego w toku postępowania zaświadczenia z WKU w W., co rodzi wątpliwości i uzasadnia wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Wniosek skarżącego nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 61 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 dalej p.p.s.a.) wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. W myśl natomiast § 3 tego przepisu, po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Instytucja wstrzymania wykonania ma charakter wyjątkowy. Z reguły wiąże się z obawą wystąpienia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, zaś jej zastosowanie nie może być poprzedzone merytoryczną oceną zasadności skargi lub obawą wystąpienia jakiejkolwiek straty. Podstawową przesłanką wstrzymania, jest wykazanie we wniosku, niebezpieczeństwa wystąpienia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. W tym ostatnim wypadku, chodzi o taką szkodę (majątkową a także niemajątkową), kiedy nie będzie możliwe przywrócenie stanu pierwotnego, w szczególności jeśli szkoda będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia. Chodzi zatem o sytuację, gdy grozi utrata przedmiotu świadczenia, który wskutek swych właściwości nie może być zastąpiony jakimś innym przedmiotem, a jego wartość pieniężna nie przedstawiałaby znaczenia dla strony skarżącej lub gdyby zachodziło niebezpieczeństwo poniesienia straty na życiu lub zdrowiu (v. postanowienie NSA z 20.12.2004 r. Sygn. akt GZ 138/04).

W przedmiotowej sprawie okoliczności podniesione przez skarżącego nie prowadzą do konsekwencji, o których mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a. Ponadto zaskarżona decyzja nie nakłada na skarżącego żadnych obowiązków, które mogłyby być wykonane dobrowolnie lub w sposób przymusowy, pozbawia jedynie przywilejów przysługujących kombatantom.

Pozbawienie uprawnień kombatanckich nie wywołuje stanu, który byłby nieodwracalny, skoro chodzi o świadczenie pieniężne, którego spełnienie z natury rzeczy jest odwracalne (por. post. NSA z dnia 28.04.09 r., sygn. akt II GZ 80/09).

Podniesione w złożonym piśmie z 5 maja 2010r., okoliczności, które zdaniem skarżącego przemawiają za uwzględnieniem wniosku takie jak krzywdzące i niesprawiedliwe zmniejszenie świadczenia emerytalnego, odwołują się do odczuć samego skarżącego, nie stanowią natomiast ustawowej przesłanki niezbędnej do wstrzymania wykonania. Natomiast fakt pominięcia przez organy administracyjne złożonego przez skarżącego zaświadczenia z WKU będzie podlegał rozpoznaniu dopiero w trakcie merytorycznego badania zarzutów skargi w trakcie rozprawy, podobnie jak inne wskazane w skardze przez stronę wątpliwości wysuwane w stosunku do zaskarżonej decyzji.

Z wyżej wymienionych względów Sąd w oparciu o art. 61 § 3 i § 5 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1