Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący - asesor WSA Joanna Gierak - Podsiadły po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R. S.A. w K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] listopada 2007 r. Nr [...] w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe w zakresie klasyfikacji taryfowej, stawki podatku od towarów i usług oraz określenia jego kwoty; postanawia: -zwrócić R. S.A. w K. kwotę 200 (dwieście) zł tytułem nienależnej opłaty sądowej uiszczonej: w dniu 21 maja 2008 r. i wpisanej w dniu [...] maja 2008 r. do rejestru opłat sądowych WSA w Warszawie pod poz. [...] oraz uiszczonej w dniu 20 czerwca 2008 r. i wpisanej do ww. rejestru opłat sądowych pod. poz. [...].
Wyrokiem z 7 maja 2008 r. sygn. akt V SA/Wa 180/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargi Spółki R. (sygn. akt V SA/Wa 180 i 181/08).
W dniu 21 maja 2008 r. skarżąca Spółka wniosła o sporządzenie uzasadnienia wyroku i w tym samym dniu oraz w dniu 20 czerwca 2008 r. dokonała wpłaty na konto Sądu kwoty łącznie 200 zł tytułem opłaty kancelaryjnej za uzasadnienie wyroku.
Postanowieniem z 24 listopada 2008 r. sygn. akt V SA/Wa 180/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił sporządzenia uzasadnienia wyroku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
W niniejszej sprawie, wobec odmowy -prawomocnym postanowieniem Sądu- sporządzenia uzasadnienia wyroku, opłatę kancelaryjną uiszczoną w łącznej kwocie 200 zł, na podstawie § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości opłat kancelaryjnych pobieranych w sprawach sądowoadministracyjnych (Dz. U. Nr 221, poz. 2192), należało uznać za nienależną.
Dlatego też, Sąd kierując się treścią art. 225 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zgodnie z którym opłatę prawomocnie uchyloną w całości lub w części postanowieniem sądu oraz różnicę między kosztami pobranymi a kosztami należnymi, a także pozostałość zaliczki wpłaconej na pokrycie wydatków zwraca się stronie z urzędu na jej koszt, orzekł jak w sentencji.