Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący - Sędzia NSA - Ewa Wrzesińska-Jóźków po rozpoznaniu w dniu 15 października 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. Ć. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] lipca 2008 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania administracyjnego postanawia: - odrzucić skargę.
K. Ć. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie pismo z dnia 22 sierpnia 2008 r. zatytułowane "wniosek", którym wystąpił o wszczęcie postępowania w sprawie "wszczęcia wznowienia postępowania o przyznanie uprawnień kombatanckich". Skarżący podniósł, iż Kierownik odmówił mu przyznania uprawnień kombatanckich, jednakże nie wskazał numeru i daty rozstrzygnięcia, które zaskarża.
Zarządzeniem z 24 września 2008 r. skarżący został wezwany do uzupełnienia braku formalnego skargi poprzez wskazanie numeru i daty zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności będącej przedmiotem skargi - w terminie 7 dni od daty otrzymania wezwania. W wezwaniu zamieszczono pouczenie, że nieuzupełnienie w terminie braku skargi spowoduje jej odrzucenie.
W odpowiedzi, pismem z 2 października 2008 r. skarżący wskazał, iż wnosi skargę na decyzję z [...] lipca 2008 r. znak [...].
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 57 § 1 pkt 1 ustawy z 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej: p.p.s.a., skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności.
Jednocześnie, w myśl art. 52 § 1 p.p.s.a., skargę do sądu administracyjnego można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie.
W piśmie procesowym z 2 października 2008 r. - stanowiącym uzupełnienie braku formalnego skargi na zarządzenie Sądu - skarżący podał numer i datę decyzji wydanej przez Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, działającego jako organ pierwszej instancji. Zgodnie z zawartym w tej decyzji pouczeniem, przysługiwało stronie prawo wystąpienia z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy do tego samego organu, który ją wydał. Z uprawnienia tego skarżący skorzystał występując pismem z 21 lipca 2008 r., które organ potraktował jako środek zaskarżenia. Rozpoznając ponownie sprawę Kierownik wydał w dniu [...] sierpnia 2008 r. decyzję o numerze [...], którą utrzymał w mocy decyzję własną z [...] lipca 2008 r. Jednocześnie organ pouczył stronę, iż decyzję tę może zaskarżyć do właściwego miejscowo wojewódzkiego sądu administracyjnego.
Istota problemu w niniejszej sprawie sprowadza się do odpowiedzi na pytanie, czy mimo wyczerpania przez skarżącego środka zaskarżenia, dopuszczalne było wniesienie skargi na decyzję, od której ów środek został złożony, a nie na tę która jest decyzją wydaną na skutek rozpoznania wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy.
W pierwszej kolejności należy zauważyć, że ustawa p.p.s.a. nie zawiera przepisu, który wskazywałby, że skarga do sądu administracyjnego służy na decyzję ostateczną kończącą postępowanie administracyjne. Zasadę sądowej kontroli legalności decyzji ostatecznych kończących postępowanie w sprawie administracyjnej można jednak wywieść z analizy całokształtu przepisów regulujących przebieg, wzajemne relacje i zależności istniejące pomiędzy postępowaniem administracyjnym i postępowaniem sądowoadministracyjnym.