Referendarz sądowy Konrad Łukaszewicz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 6 listopada 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi N.PL Sp. z o.o. w W. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia maja 2015 r. Nr (...) w przedmiocie zobowiązania do zwrotu dofinansowania ze środków unijnych postanawia: przyznać prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych.
Spółka z o.o. N..PL z siedzibą w Warszawie, reprezentowana przez kuratora Z. B., wystąpiła z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych. W oświadczeniu o majątku i dochodach wskazano, iż kapitał zakładowy Spółki wynosi 175.000,00 zł. Kurator nie posiada bilansu za ostatni rok obrotowy, wobec czego nie wskazał wartości środków trwałych ani wysokości zysku bądź straty za ten okres. Spółka nie posiada rachunków bankowych. Uzasadniając wniosek kurator podniósł, iż nie udało się ustalić majątku Spółki ani odnaleźć dokumentów księgowych, ostatnie znane sprawozdanie finansowe dotyczy 2010 r. i wynika z niego, iż już wówczas Spółka była niewypłacalna.
Rozpoznając wniosek zważyć należało, co następuje:
Prawo pomocy stanowi wyjątek od zasady ponoszenie przez stronę kosztów postępowania związanych ze swym udziałem w sprawie (wyrażonej w art. 199 ustawy z 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej: "p.p.s.a.") i może zostać przyznane osobie prawnej w zakresie częściowym gdy wykaże, że nie ma dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania (art. 246 § 2 pkt 2 p.p.s.a.).
Przed wyłożeniem motywów podjętego rozstrzygnięcia, odnieść należy się do zawartego w uzasadnieniu wniosku stwierdzenia kuratora, iż jest on zwolniony z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych z mocy art. 239 pkt 3 p.p.s.a. Stanowisko to nie jest prawidłowe. Wskazać bowiem należy, iż ustawowe zwolnienie z kosztów sądowych - o którym mowa w tym przepisie - dotyczy kuratorów ustanowionych przez "sąd orzekający", zatem przez sąd administracyjny, do którego złożono skargę. Postępowanie w tym zakresie zostało uregulowane w art. 30 p.p.s.a. W niniejszej sprawie kurator nie został ustanowiony przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 30 p.p.s.a., lecz przez Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy mocą postanowienia z dnia 16 lipca 2014 r. o sygn. akt Wa XII Ns Rej. KRS 28243/14/284. Wobec powyższego, reprezentujący Spółkę kurator nie jest zwolniony od kosztów sądowych z mocy prawa. Prezentowane stanowisko znajduje oparcie w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (por. postanowienia NSA: z dnia 10 grudnia 2014 r. o sygn. akt II GZ 788/14; z dnia 12 lutego 2015 r. o sygn. akt II OZ 95/15; z dnia 4 listopada 2015 r. o sygn. akt I GZ 724/15; orzeczenia dostępne w internetowej bazie pod adresem: www.orzeczenia.nsa.gov.pl).
Przechodząc do oceny wniosku, uznać należało, że zasługuje on na uwzględnienie. Za przyjęciem takiego stanowiska przemawia to, iż kurator nie dysponuje majątkiem ani środkami pieniężnymi należącymi do Spółki, z których byłby w stanie ponieść koszty sądowe. Nie udało się mu również odnaleźć dokumentów dotyczących finansów Spółki, na podstawie których można by ustalić aktualny stan jej majątkowego posiadania.
Wobec powyższego przyjąć należało, iż wnioskująca strona nie ma dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania i na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a. orzec, jak w sentencji postanowienia.