Referendarz sądowy Konrad Łukaszewicz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 3 marca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi L. Sp. z o.o. w W. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu rozwiązanej umowy o dofinansowanie postanawia: przyznać prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych.
Sp. z o.o. L. z siedzibą w W. wystąpiła z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych. W oświadczeniu o majątku i dochodach wskazała, iż kapitał zakładowy Spółki wynosi 100.000,00 zł, natomiast wysokość zysku za ostatni rok obrotowy wyniosła 76,22. Spółka posiada trzy rachunki bankowe, na dwóch z nich nie zgromadzono żadnych środków finansowych, zaś trzecie konto obciążone jest debetem wysokości (-) 1.437,63 zł.
W dodatkowym oświadczeniu z dnia 16 stycznia 2015 r. podniesiono, iż Spółka nie zatrudnia żadnych pracowników, a w okresie od 1 lipca do 31 grudnia 2014 r. nie osiągnęła żadnych dochodów.
Rozpoznając wniosek zważyć należało, co następuje:
Prawo pomocy stanowi wyjątek od zasady ponoszenie przez stronę kosztów postępowania związanych ze swym udziałem w sprawie (wyrażonej w art. 199 ustawy z 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej: "p.p.s.a.") i może zostać przyznane osobie prawnej w zakresie częściowym gdy wykaże, że nie ma dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania (art. 246 § 2 pkt 2 p.p.s.a.).
Wniosek zasługuje na uwzględnienie.
Za przyjęciem takiego stanowiska przemawia to, iż Spółka nie posiada majątku ani środków pieniężnych, zaś z Informacji odpowiadającej odpisowi aktualnemu z Rejestru Przedsiębiorców na dzień 10 listopada 2014 r. (KRS nr 328148) wynika, iż postanowieniem z dnia 13 września 2012 r. oddalono wniosek o ogłoszenie upadłości Spółki z uwagi na fakt, że jej majątek nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania (vide: Dział 4, Rubryka 3.1, k. 25 akt sądowych).
Wobec powyższego przyjąć należało, iż wnioskująca strona nie ma dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania i na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a. orzec, jak w sentencji postanowienia.