Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący - Sędzia WSA - Irena Jakubiec - Kudiura (spr.) po rozpoznaniu w dniu 7 października 2011r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji z [...] czerwca 2007 r. o wydaleniu z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie ze skargi S. K. na decyzję Rady do Spraw Uchodźców z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy nadania statusu uchodźcy i odmowy udzielenia ochrony uzupełniającej oraz stwierdzenia, że nie zachodzą okoliczności udzielenia zgody na pobyt tolerowany p o s t a n a w i a: odmówić wstrzymania wykonania decyzji z dnia [...] czerwca 2007 r.
W dniu [...] marca 2011 r. (data nadania) S.K., dalej "skarżący" wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Rady do Spraw Uchodźców z [...] stycznia 2011 r. w przedmiocie odmowy nadania statusu uchodźcy i odmowy udzielenia ochrony uzupełniającej oraz stwierdzenia, że nie zachodzą okoliczności uzasadniające udzielenie zgody na pobyt tolerowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W skardze skarżący zawarł wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji z dnia [...] czerwca 2007 r. o wydaleniu z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do czasu doręczenia wyroku Sądu wydanego w niniejszej sprawie. Skarżący wskazał, że wydalenie z Polski uniemożliwi wzięcie udziału w postępowaniu przed sądem, obronę stanowiska w sprawie i może spowodować niemożność wykonania wyroku sądu. Powołał się również na przysługujące każdemu człowiekowi prawo do sądu i wskazał, że wykonanie decyzji o wydaleniu spowoduje dla niego znaczną szkodę i trudne do odwrócenia skutki, w tym również brak możliwości powrotu do Polski w przypadku korzystnego wyroku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej "p.p.s.a." wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże w myśl art. 61 § 3 p.p.s.a., po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności. Zastosowanie instytucji ochrony tymczasowej może mieć miejsce wyłącznie w przypadku zaistnienia przesłanek wymienionych w art. 61 § 3 p.p.s.a., tj. w sytuacji stwierdzenia, iż zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, gdyby akt lub czynność zostały wykonane. Orzeczenie dotyczące wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji ma charakter fakultatywny, a zatem wydanie przedmiotowego postanowienia zależy od uznania Sądu. Zaznaczyć przy tym należy, że obowiązek wykazania przesłanek uzasadniających wstrzymanie wykonania decyzji spoczywa na wnioskodawcy. Sąd administracyjny nie dokonuje żadnych ustaleń faktycznych w sprawie o wstrzymanie wykonania. Uwzględnione na tym etapie postępowania mogą zostać jednakże tylko te argumenty, które odnoszą się do zasadności złożonego wniosku.
W niniejszej sprawie przedmiotem zaskarżenia jest decyzja Rady do Spraw Uchodźców z dnia [...] stycznia 2011 r., wydana na skutek złożenia przez skarżącego ponownego wniosku o nadanie statusu uchodźcy. Przedmiotem wniosku o wstrzymanie wykonania jest natomiast, wydana w postępowaniu w sprawie pierwszego wniosku o nadanie statusu uchodźcy, decyzja z [...] czerwca 2007 r. odmawiająca skarżącemu nadania statusu uchodźcy i nakazująca opuszczenie terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wobec stwierdzenia, że nie zachodzą okoliczności uzasadniające udzielenie zgody na pobyt tolerowany.
Po rozpoznaniu złożonego wniosku Sąd stwierdza, że wstrzymanie wykonania decyzji nakazującej opuszczenie terytorium Polski nie jest zasadne, ponieważ skarżący nie uprawdopodobnił złożonego wniosku i nie wykazał, że wykonanie decyzji spowoduje trudne do odwrócenia skutki oraz, że w przypadku jego wydalenia istnieje niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody. Znaczna szkoda wystąpi gdy jej rozmiary, wywołanej wykonaniem zaskarżonego aktu administracyjnego będą większe, niż zwykłe skutki wywołane wykonaniem aktu tego rodzaju (postanowienie NSA z 7 lipca 2011 r., sygn. akt II OZ 557/11).
Wnioskując o wstrzymanie wykonania decyzji skarżący, poza ogólnym powołaniem się na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody i trudnych do odwrócenia skutków nie wskazał na konkretne okoliczności, które uzasadniałyby złożony wniosek. Skarżący stwierdził, że wydalenie z terytorium Polski uniemożliwi skorzystanie w pełnym zakresie z prawa do sądu i spowoduje brak możliwości powrotu do Polski przez wiele lat, nawet w przypadku uwzględnienia skargi. Zauważyć jednak należy, że skarżący jest reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, ma więc zapewnioną ochronę swoich praw w procesie. Ponadto, wydalenie z terytorium Polski nie jest nieodwracalne w skutkach, ponieważ uchylenie przez Sąd decyzji w sprawie wydalenia, jest równoznaczne w skutkach z uchyleniem wszystkich prawnych skutków tego wydalenia, w tym usunięcie danych skarżącego z wykazu cudzoziemców, których pobyt w Polsce jest niepożądany.
Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 61 § 3 i § 5 p.p.s.a., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowił jak w sentencji.