Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Frąckiewicz po rozpoznaniu w dniu 2 stycznia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprzeciwu D. K. od postanowienia starszego referendarza sądowego z dnia 21 listopada 2016 r. o odmowie przyznania prawa pomocy w sprawie ze skargi D. K. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] kwietnia 2016 roku nr [...] w przedmiocie cofnięcia koncesji na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia p o s t a n a w i a: utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie starszego referendarza sądowego
D. K. (dalej też jako wnioskodawca lub skarżący) wniósł w niniejszej sprawie o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych. Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie z pełnoletnim synem. We wniosku wskazał nadto, że jest zobowiązany do uiszczania alimentów na rzecz dwóch córek w łącznej kwocie 2 500 złotych miesięcznie. Skarżący osiąga miesięczny dochód z tytułu emerytury w kwocie 2 974 złotych oraz z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w wysokości 5 068 złotych. Wyjaśnił, że na potrzeby działalności zaciągnął kredyt w wysokości 420 tysięcy złotych, a spłata miesięczna ww. kredytu sięga kwoty 4 423 złotych. Z tytułu otwartej linii kredytowej zobowiązany jest do uiszczania odsetek w kwocie 600 złotych miesięcznie. Z kolei 2 000 złotych miesięcznie opłaca na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w ramach układu ratalnego. W odpowiedzi na wezwanie, wnioskodawca przedstawił także między innymi wydruki z rachunków bankowych oraz bilans działalności za ubiegły rok i pierwsze półrocze bieżącego roku. Wskazał również na opłacanie alimentów na dwójkę dzieci w łącznej wysokości 2600 złotych miesięcznie, przy czym przedstawił dokumenty potwierdzające tę okoliczność w części dotyczącej kwoty 1000 złotych.
Mając na uwadze niniejsze informacje, starszy referendarz sądowy postanowieniem z dnia 21 listopada 2016 r. odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy. Od powyższego postanowienia skarżący złożył w terminie sprzeciw, w którym wniósł o jego uchylenie. Wskazał, że Sąd błędnie interpretował przepływy na koncie firmowym w zakresie dodatniego salda, bowiem w jego ocenie jest to debet. Podkreślił również, że sytuacja finansowa prowadzonej przez niego działalności gospodarczej niekiedy ulega całkowitej zmianie. Na poparcie swojego stanowiska skarżący nie przedstawił żadnych dokumentów.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 260 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. 2016 r. poz. 718), dalej "p.p.s.a.", rozpoznając sprzeciw od zarządzenia i postanowień, o których mowa w art. 258 § 2 pkt 6-8, sąd wydaje postanowienie, w którym zaskarżone zarządzenie lub postanowienie referendarza sądowego zmienia albo utrzymuje w mocy. Jak stanowi zaś § 2 tego przepisu w sprawach, o których mowa w § 1, wniesienie sprzeciwu od zarządzenia lub postanowienia referendarza sądowego wstrzymuje jego wykonalność. Sąd orzeka jako sąd drugiej instancji, stosując odpowiednio przepisy o zażaleniu.
Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
W niniejszej sprawie Sąd podziela stanowisko starszego referendarza sądowego, iż brak było podstaw do uwzględnienia wniosku skarżącego o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym. Wskazać bowiem należy, że art. 246 § 1 p.p.s.a. wprost przenosi na stronę obowiązek wykazania, że nie ma środków na poniesienie jakichkolwiek kosztów postępowania (przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym - pkt 1) lub, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym - pkt 2).