Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Pamela Kuraś-Dębecka po rozpoznaniu w dniu 4 lipca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku L. sp. z o.o. z siedzibą w W. o wstrzymanie wykonania decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z [...] kwietnia 2017 r. nr [...] w sprawie ze skargi L. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z [...] kwietnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Skarżąca - L. sp. z o.o. z siedzibą w W., reprezentowana przez radcę prawnego, w prawidłowym trybie i terminie wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] (dalej SKO), którą utrzymano w mocy decyzję nakładająca na nią karę pieniężną w kwocie 23.880 złotych za zajęcie pasa drogowego bez zezwolenia zarządcy drogi.
W skardze tej, którą należycie opłacono, zawarto wniosek o wstrzymanie wykonania ww. decyzji. W jego uzasadnieniu podano, że "poza (...) argumentacją, wskazującą z dużym prawdopodobieństwem, że Skarżąca nie powinna być ukarana, (...) wskazania wymaga, że uiszczenie nałożonej kary" - w zestawieniu z inną karą nałożoną na skarżącą w kwocie 164.395 złotych "skutkować będzie znacznym ubytkiem gotówki, grożącym utratą Skarżącej płynności finansowej". Dodatkowo wykonanie skarżonej decyzji może doprowadzić do "utraty przez Skarżącego zaufania osób, które potencjalnie mogłyby korzystać z jego usług oraz utraty przez Skarżącego społecznej opinii podmiotu działającego zgodnie z przepisami i w granicach prawa". "(...) problemy z płynnością finansową Skarżącej dotkną osoby korzystające z usług pośrednictwa świadczonych przez Skarżącą oraz jej pracowników. W najgorszym wypadku może skutkować brakiem środków na wypłaty dla osób zatrudnionych." Do skargi nie zostały załączone żadne dokumenty obrazujące sytuację finansową skarżącej.
W odpowiedzi na skargę SKO nie odniosło się do powyższego wniosku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje.
Zgodnie z treścią art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz.U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.), dalej p.p.s.a. wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże art. 61 § 3 p.p.s.a. stanowi, że po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1 p.p.s.a., jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Warunkiem wydania zatem postanowienia o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności jest wykazanie przez stronę o to wnioskującą okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia jej znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Nadto, uzasadnienie wniosku winno odnosić się do konkretnych zdarzeń (okoliczności) świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest uzasadnione. To na stronie wnioskującej ciąży bowiem obowiązek wykazania, że w razie wykonania zaskarżonej decyzji, mogłoby to ją narazić na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Na wstępie należy wyjaśnić także, że instytucja wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności może znaleźć zastosowanie jedynie w stosunku do takich aktów lub czynności, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania. Przykładowo w postanowieniu z 28 września 2011 r., sygn. akt II OZ 852/11, Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że przez wykonanie aktu administracyjnego należy rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny lub doprowadzenie w trybie przymusu państwowego (egzekucji) do takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w danym akcie. Natomiast w postanowieniu z 10 maja 2012 r., sygn. akt II FZ 358/12 Naczelny Sąd Administracyjny wyjaśnił, że problem wykonania aktu administracyjnego dotyczy aktów zobowiązujących, ustalających dla ich adresatów nakazy powinnego zachowania lub zakazy określonego zachowania, aktów, na podstawie których określony podmiot uzyskuje równocześnie uprawnienie i mocą którego zostają na niego nałożone określone obowiązki, oraz aktów, na postawie których jeden podmiot jest do czegoś zobowiązany, a drugi wyłącznie uprawniony.