Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie Tomasz Sałek po rozpoznaniu w dniu 2 października 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. K. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi A. K. na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia [...] maja 2012 roku nr [...] w przedmiocie obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego p o s t a n a w i a: 1. zwolnić skarżącego A. K. od kosztów sądowych, 2. ustanowić dla skarżącego A. K. adwokata.
A. K. (dalej też jako skarżący) wniósł na urzędowym formularzu wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia [...] maja 2012 roku nr [...] w przedmiocie obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego.
Z informacji podanych przez skarżącego w formularzu oraz z nadesłanych dokumentów wynika, iż skarżący samodzielnie prowadzi gospodarstwo domowe. Jest właścicielem nieruchomości rolnej o pow. [...]. Skarżący oświadczył, iż nie posiada żadnych wartościowych przedmiotów, ani zasobów pieniężnych. Skarżący nie posiada także stałego źródła dochodu będąc od dnia [...] 2011 roku osobą bezrobotną, bez prawa do zasiłku, co potwierdza załączone przez niego zaświadczenie z właściwego urzędu pracy. Skarżący podniósł, iż nie korzysta z pomocy [...] ośrodka pomocy społecznej. Z odpisu zeznania podatkowego za rok 2011 wynika, iż osiągnął łączny dochód w wysokości 5.254,44 zł. Skarżący wyjaśnił, iż w zaistniałej sytuacji korzysta ze wsparcia finansowego matki, z którą jednak nie pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym. Z nadesłanych przez skarżącego wyciągów z rachunku bankowego za okres od 20 kwietnia do 20 lipca br. wynika, iż jedyne wpłaty dokonywane są przez jego matkę. Wysokość tych wpłat waha się od kilkuset złotych do ponad tysiąca miesięcznie. Skarżący zaznaczył jednakże, że wyciągi z konta bankowego dokumentują nie tylko wpłaty dokonywane przez matkę tytułem pomocy, ale zawierają także w większej części (600-900 zł) przekazy mające na celu dokonywanie zakupów i przelewów bankowych dla jego matki.
Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 roku poz. 270), przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.
Jak podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 2 października 2009 r. (sygn. akt II OZ 822/09) udzielenie prawa pomocy jest formą dofinansowania strony postępowania z budżetu państwa i powinno mieć miejsce tylko w sytuacjach, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu jest obiektywnie niemożliwe. Instytucja ta przeznaczona jest przede wszystkim dla osób o bardzo niskich dochodach lub całkowicie tych dochodów pozbawionych, które z uwagi na swą sytuację materialną nie są w stanie pokryć kosztów związanych z postępowaniem sądowym. Z kolei w postanowieniu z dnia 22 grudnia 2004 roku sygn. akt OZ 862/04 Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że strona będąca osobą fizyczną powinna partycypować w kosztach postępowania, jeżeli ma jakiekolwiek środki majątkowe, w szczególności posiada stały miesięczny dochód przewyższający ustalone minimalne wynagrodzenie za pracę.
W niniejszej sprawie zauważyć należy, iż aktualnie skarżący jako osoba bezrobotna, bez prawa do zasiłku, takiego dochodu nie uzyskuje. Środki na bieżące utrzymanie czerpie co prawda z pomocy matki, której z kolei w zamian pomaga dokonywać czynności związanych z codziennym funkcjonowaniem. Jednakże skala otrzymywanej przez skarżącego pomocy materialnej jest niska i nie pozwala mu na jakiekolwiek oszczędności. Nie sposób bowiem oczekiwać czynienia oszczędności od osoby, której dochody wystarczają jedynie na pokrycie podstawowych potrzeb życiowych (tak też w postanowieniu Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 grudnia 2004 r. sygn. akt OZ 890/04). Tym samym uznać należy, iż skarżący nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania a w konsekwencji zasadnym będzie przyznanie mu prawa pomocy w żądanym zakresie.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 w zw. z art. 258 § 2 pkt 7 wyżej cytowanej ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji postanowienia.