Wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie pełnomocnika w sprawie ze skargi na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej w przedmiocie odmowy udzielenia patentu na wynalazek odmówić skarżącemu Z. W. przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA: Ewa Frąckiewicz po rozpoznaniu w dniu 23 września 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Z. W. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie pełnomocnika w sprawie ze skargi Z. W. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] lipca 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia patentu na wynalazek odmówić skarżącemu Z. W. przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie

Inne orzeczenia o symbolu:
6461 Wynalazki
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Urząd Patentowy RP
Uzasadnienie strona 1/3

Z. W. (dalej jako skarżący) złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie pełnomocnika.

Wniosek został złożony na urzędowym formularzu zgodnie z wymogiem art. 252 § 2 w zw. z art. 256 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej też jako p.p.s.a.).

Mając na uwadze, iż wniosek dotknięty był brakami, zarządzeniem referendarza sądowego z dnia 14 maja 2009 r. przesłano skarżącemu formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy PPF w celu wypełnienia następujących rubryk tego formularza:

1) nr 6 poprzez wskazanie osób pozostających ze skarżącym we wspólnym gospodarstwie domowym,

2) nr 7 (w zakresie podrubryki 7.1, oraz 7.2.1) i 8 poprzez wskazanie stanu majątkowego wnioskodawcy oraz osób pozostających z nim we wspólnym gospodarstwie domowym,

3) nr 10 poprzez wskazanie dochodów miesięcznych brutto uzyskiwanych przez skarżącego oraz osoby pozostające z nim we wspólnym gospodarstwie domowym, a także wskazanie z jakiego tytułu powyższe dochody są uzyskiwane.

Jednocześnie zakreślono skarżącemu termin 7 dni na uzupełnienie braków wniosku poprzez wypełnienie odpowiednich rubryk formularza pod rygorem pozostawienia wniosku o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania.

Jak wynika z załączonego do akt zwrotnego potwierdzenia odbioru, przedmiotowe wezwanie doręczone zostało skarżącemu w dniu 4 czerwca 2009 r. Tak więc termin na przesłanie do Sądu uzupełnionego przez skarżącego formularza upłynął w dniu 11 czerwca 2009 r.

Skarżący przesłał natomiast do Sądu formularz w dniu 12 czerwca 2009 r. a zatem po upływie zakreślonego w wezwaniu terminu. Niemniej jednak nadesłany formularz nie zawierał w swej treści prawidłowo wypełnionych rubryk. Wobec powyższego zarządzeniem referendarza sądowego z dnia 3 lipca 2009 r. wniosek ten pozostawiono bez rozpoznania.

Następnie skarżący wniósł w terminie sprzeciw, w którym odniósł się do zarządzenia referendarza sądowego z dnia 3 lipca 2009 r. oraz personalnie do osoby pełniącej to stanowisko. Nie przedłożył żadnych nowych informacji i danych dotyczących swojej sytuacji majątkowej i poprzestał na zamieszczeniu merytorycznych argumentów przemawiających za uznaniem jego skargi za zasadną.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 259 § 1 p.p.s.a. od zarządzeń i postanowień wydanych na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 ww. ustawy strona może wnieść do właściwego wojewódzkiego sądu administracyjnego sprzeciw. W związku z tym należy uznać, iż właściwy do rozpatrzenia sprzeciwu jest Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie.

Zgodnie z art. 260 p.p.s.a., w razie wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, zarządzenie lub postanowienie, przeciwko któremu został on wniesiony, traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym. Na postanowienie przysługuje zażalenie. Sprawa przyznania prawa pomocy rozpatrywana jest od początku w świetle przesłanek, o których mowa w art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a.

Strona 1/3
Inne orzeczenia o symbolu:
6461 Wynalazki
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Urząd Patentowy RP