Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie Tomasz Sałek po rozpoznaniu w dniu 24 listopada 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku K. W. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi K. W. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] czerwca 2010 r. nr [...] w przedmiocie zawieszenia licencji pracownika ochrony fizycznej p o s t a n a w i a: zwolnić skarżącego K. W. od kosztów sądowych.
K. W. (dalej jako skarżący) złożył na urzędowym formularzu wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] czerwca 2010 r. nr [...] w przedmiocie zawieszenia licencji pracownika ochrony fizycznej.
Ze względu na fakt, iż złożony wniosek był niewystarczający do oceny rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych skarżącego, zarządzeniem referendarza sądowego skarżący wezwany został do uzupełnienia wniosku poprzez przesłanie dokumentów obrazujących jego sytuację majątkową.
Z informacji podanych przez skarżącego w formularzu oraz z nadesłanych dokumentów wynika, iż skarżący prowadzi gospodarstwo domowe razem z żoną oraz małoletnim synem. Miesięczny dochód netto skarżącego z tytułu zatrudnienia wynosi 1 461 zł. Osiągnięty przez niego w 2009 r. dochód sięgnął kwoty 21 249 zł. Żona skarżącego zarówno w ubiegłym roku, jak i w bieżącym nie uzyskała żadnych dochodów. Skarżący i jego żona są współwłaścicielami gospodarstwa rolnego o pow. ok. 4, 5 ha, przy czym podstawę opodatkowania stanowi 0, 33 hektara przeliczeniowego, na które to gospodarstwo uzyskali w ubiegłym roku dopłatę bezpośrednią w kwocie 9 484 zł. Skarżący wyjaśnił, iż kwota ta została rozdysponowana pomiędzy sześciu współwłaścicieli. Skarżący spłaca także pożyczkę, której miesięczna rata wynosi 380 zł. Na rachunku skarżącego w przeciągu ostatnich trzech miesięcy odnotowywano debet przekraczający dwa tysiące złotych, a jedynym źródłem wpływów na rachunek było wynagrodzenie skarżącego. Zgodnie z oświadczeniem złożonym w formularzu skarżący nie posiada przedmiotów wartościowych ani oszczędności.
Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn.
zm., dalej też jako p.p.s.a.) przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Jak podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 2 października 2009 r. (sygn. akt II OZ 822/09) udzielenie prawa pomocy jest formą dofinansowania strony postępowania z budżetu państwa i powinno mieć miejsce tylko w sytuacjach, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu jest obiektywnie niemożliwe. Instytucja ta przeznaczona jest przede wszystkim dla osób o bardzo niskich dochodach lub całkowicie tych dochodów pozbawionych, które z uwagi na swą sytuację materialną nie są w stanie pokryć kosztów związanych z postępowaniem sądowym.
Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, iż zasadnym jest przyznanie skarżącemu prawa pomocy w żądanym zakresie.
Skarżący prowadzi bowiem gospodarstwo domowe razem z żoną i małoletnim synem, a jedynym źródłem dochodów rodziny jest wynagrodzenie skarżącego wynoszące 1 460 zł, przy czym miesięcznie kwota 380 zł przeznacza jest na spłatę pożyczki. Z kolei dopłaty bezpośrednie do niewielkiego gospodarstwa dzielone są pomiędzy wszystkich współwłaścicieli, co w skali rocznej przekłada się na bardzo niewielki dochód. Skarżący nie dysponuje także oszczędnościami, które mógłby przeznaczyć na pokrycie kosztów postępowania sądowego. Co więcej, nie posiada wolnych środków na rachunku bankowym, obracając środkami w ramach debetu. W tej sytuacji nie jest możliwe poniesienie przez niego pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
W związku z powyższym, uznając za zasadne przyznanie skarżącemu prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie go od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych, w myśl art. 246 § 1 pkt 2 w związku z art. 258 § 2 pkt 7 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji.