Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie Tomasz Sałek po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata J. J. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w sprawie ze skargi W. S. na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia [...] lipca 2011 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie zwrotu kosztów leczenia postanawia: odmówić przyznania ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata J. J. wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej w ramach prawa pomocy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia [...] stycznia 2012 roku, sygn. akt VI SA/Wa 1776/11, oddalił skargę W. S. na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia [...] lipca 2011 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie zwrotu kosztów leczenia.
Postanowieniem referendarza sądowego zostało przyznane skarżącej prawo pomocy w zakresie ustanowienia adwokata.
Okręgowa Rada Adwokacka w Warszawie pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącej wyznaczyła adw. J. J., który wniósł skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia [...] stycznia 2012 r. a następnie brał udział w posiedzeniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w dniu [...] października 2013 roku.
Następnie ustanowiony w sprawie pełnomocnik adw. J. J. wniósł o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy.
Rozpoznając przedmiotowy referendarz sądowy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 roku, poz. 270 z późn. zm., dalej tez jako p.p.s.a.), wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Stosownie do § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163 poz. 1348 z późn. zm.), wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej powinien zawierać wyraźne oświadczenie pełnomocnika, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub w części.
Oświadczenie takie jest niezbędnym elementem uzasadnienia wniosku o przyznanie kosztów. Stanowi bowiem przesłankę do przyjęcia, że za świadczoną pomoc prawną adwokat nie otrzymał wynagrodzenia, a zatem, że zachodzi podstawa do poniesienia tych kosztów przez Skarb Państwa. Badanie istnienia tej przesłanki jest konieczne z uwagi na fakt, że sąd jako dysponent środków publicznych odpowiada za zasadność i legalność ich wydatkowania (p. postanowienie SN z dnia 14 października 1998 r., sygn. akt II CKN 687/98, OSNC 1999/3/63).
Naczelny Sąd Administracyjny wskazał natomiast, że przedmiotowe oświadczenie jest obligatoryjnym składnikiem wniosku o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, a ponadto nie jest elementem formalnym lecz stanowi zasadniczy składnik uzasadnienia wniosku. Z tego względu jego brak nie jest brakiem formalnym i nie może zostać uzupełniony na podstawie art. 49 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (p. postanowienie NSA z dnia 18 października 2005 r., sygn. akt II FZ 625/05, niepublikowane).
W niniejszej sprawie nie zostało złożone wymagane oświadczenie. Brak jest zatem podstaw do uznania, że zostały spełnione warunki, uzasadniające przyznanie wynagrodzenia pełnomocnikowi, występującemu w sprawie w ramach przyznanego stronie prawa pomocy.
Z tych względów, na podstawie art. 258 § 2 pkt 8 w związku z art. 250 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi i w związku z § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, postanowiono, jak w sentencji.