Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Andrzej Czarnecki po rozpoznaniu w dniu 9 lutego 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. M. na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia podlegania obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej postanawia odrzucić skargę
Pismem z 13 lipca 2009 r., A. M. zawiadomiła Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia, iż "kieruje sprawę do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Gliwicach" oraz podniosła, iż "termin wniesienia skargi zgodnie z przepisami obowiązuje do 30 dni od daty otrzymania decyzji". Pismem z dnia 30 lipca 2009 r., strona wniosła skargę na decyzję Prezesa NFZ z dnia [...] czerwca 2009 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ustalającej podleganie obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej. Pismem z dnia 25 sierpnia 2009 r., Prezes NFZ poinformował stronę, iż zgodnie z pouczeniem zawartym w zaskarżonej decyzji przysługiwał jej wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy w terminie 14 dni od jej doręczenia. Ponadto organ pouczył stronę o treści art. 52 p.p.s.a., zakreślając stronie termin 7 dni do sprecyzowania żądania. A. M. pismem z dnia 4 września 2009 r., wnioskowała o przekazanie skargi wraz z aktami administracyjnymi sprawy do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach. Sąd ten postanowieniem z dnia 19 listopada 2009 r., sygn. akt III SA/Gl 1143/09 przekazał ww. skargę według właściwości miejscowej do rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie.
W piśmie procesowym z 28 września 2009 r., stanowiącym odpowiedź na skargę, Prezes NFZ wniósł o jej odrzucenie oraz podniósł fakt, iż skarżąca nie wyczerpała toku instancji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Stosownie do treści art. 52 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Zgodnie z § 2 ww. przepisu przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie. Z wymienionego unormowania prawnego wynika więc jednoznacznie, że warunkiem prawidłowego wniesienia skargi do sądu administracyjnego jest m.in. wyczerpanie środków odwoławczych, jeżeli służyły one stronie skarżącej w postępowaniu administracyjnym.
W niniejszej sprawie skarżąca jako przedmiot skargi wskazała decyzję wydaną w dniu [...] czerwca 2009 r. przez Prezesa NFZ. Z treści pouczenia zawartego w wymienionej decyzji wynikało, iż od tego rozstrzygnięcia przysługiwało stronie prawo złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy do Prezesa NFZ, o czym skarżąca w prawidłowy sposób została pouczona. Zatem decyzja ta została wydana w I instancji i przysługiwał od niej środek zaskarżenia. Z akt administracyjnych sprawy wynika natomiast, iż skarżąca z przysługującego jej prawa nie skorzystała i pomimo że nie zgadzała się z decyzją Prezesa NFZ jako organu wydającego decyzję w I instancji nie złożyła wniosku o ponowne rozpatrzenie jej sprawy, mimo iż organ wyjaśniał wskazane zagadnienie również w piśmie z dnia 25 sierpnia 2009 r.