Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie Tomasz Sałek po rozpoznaniu w dniu 5 marca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku J. T. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi J. T. na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia [...] października 2011 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia objęcia obowiązkowym ubezpieczeniem zdrowotnym postanawia: 1. zwolnić skarżącego J. T. od kosztów sądowych, 2. ustanowić dla skarżącego J. T. radcę prawnego.
J. T. (dalej jako skarżący) złożył na urzędowym formularzu wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia [...] października 2011 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia objęcia obowiązkowym ubezpieczeniem zdrowotnym.
Mając na uwadze, iż oświadczenia zawarte w formularzu wniosku o przyznanie prawa pomocy były niewystarczające dla oceny rzeczywistej sytuacji majątkowej skarżącego, zarządzeniem referendarza sądowego skarżący został wezwany do uzupełnienia wniosku poprzez nadesłanie dokumentów potwierdzających podane we wniosku informacje.
Z informacji zawartych we wniosku o przyznanie prawa pomocy oraz przesłanych dokumentów wynika, iż skarżący pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym wraz z żoną. Skarżący otrzymuje emeryturę w wysokości 1801 zł netto miesięcznie. Żona skarżącego otrzymuje emeryturę w kwocie 981 złotych miesięcznie. Skarżący załączył zaświadczenie lekarskie z dnia [...] stwierdzające, iż jego żona została zaliczona do pierwszej grupy inwalidzkiej oraz orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności skarżącego. Również w skardze skarżący podkreślił fakt cyklicznych chorób i pobytu w szpitalu. Skarżący wyjaśnił, iż ze względu na stan zdrowia miesięczne wydatki na niezbędne leki skarżącego i jego żony sięgają kwoty 600 złotych. Ponadto ponosi koszty utrzymania mieszkania oraz samochodu. Zgodnie z oświadczeniem złożonym w formularzu skarżący nie posiada także przedmiotów wartościowych ani oszczędności. Skarżący oświadczył nadto, iż nie posiada rachunków bankowych oraz innych niż emerytura źródeł dochodu.
Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 z późn. zm., dalej jako p.p.s.a.) przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.
Jak podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 2 października 2009 r. (sygn. akt II OZ 822/09) udzielenie prawa pomocy jest formą dofinansowania strony postępowania z budżetu państwa i powinno mieć miejsce tylko w sytuacjach, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu jest obiektywnie niemożliwe. Instytucja ta przeznaczona jest przede wszystkim dla osób o bardzo niskich dochodach lub całkowicie tych dochodów pozbawionych, które z uwagi na swą sytuację materialną nie są w stanie pokryć kosztów związanych z postępowaniem sądowym.
W niniejszej sprawie uznać należy, iż dochód skarżącego i jego żony z tytułu emerytury, nie pozwala na poczynienie przez skarżącego oszczędności w bieżących wydatkach celem pokrycia kosztów postępowania sądowego. Pomimo bowiem, iż łącznie dochód ten oscyluje wokół kwoty 2780 złotych, uwzględnić należy podeszły wiek skarżącego i jego żony oraz ich stan zdrowia, które to okoliczności pociągają za sobą konieczność wydatkowania znacznych sum na leczenie (koszt lekarstw, czy też koszty związane z pobytami w szpitalu). Istotnym jest przy tym, iż zgodnie z oświadczeniem skarżącego nie dysponują z żoną oszczędnościami, które skarżący mógłby przeznaczyć na pokrycie kosztów postępowania sądowego. Wynika z tego, że uzyskiwane z tytułu emerytury dochody pokrywają wydatki związane z bieżącymi potrzebami życiowymi.
Mając na uwadze przedstawioną wyżej sytuację majątkową skarżącego, zasadnym jest przyznanie mu prawa pomocy w zakresie całkowitym.
Tym samym na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 w związku z art. 258 § 2 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, należało postanowić jak w sentencji.