Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Frąckiewicz po rozpoznaniu w dniu 4 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku I. D. o wstrzymanie wykonania decyzji w sprawie ze skargi I. D. na decyzję Ministra Sportu i Turystyki z dnia [...] czerwca 2013 r., nr [...] w przedmiocie nakazu wstrzymania świadczenia usług hotelarskich do czasu usunięcia stwierdzonych uchybień co do spełnienia wymagań w zakresie przepisów przeciwpożarowych postanawia: wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji
W dniu 30 sierpnia 2013 r. I. D. złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie za pośrednictwem Ministra Sportu i Turystyki skargę na decyzję tego organu z dnia [...] czerwca 2013 r., nr [...] w przedmiocie nakazu wstrzymania świadczenia usług hotelarskich do czasu usunięcia stwierdzonych uchybień co do spełnienia wymagań w zakresie przepisów przeciwpożarowych.
We wniosku skarżąca podniosła, iż konsekwencją wykonania zaskarżonej decyzji będzie konieczność zwolnienia kilkunastu osób oraz zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
W świetle przepisu art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012r., poz. 270) - cytowana dalej jako "p.p.s.a." wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże zgodnie z art. 61 § 3 p.p.s.a., po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.
Przepis art. 61 § 3 p.p.s.a. zawiera dwie alternatywne przesłanki wstrzymania zaskarżonego aktu, są nimi: niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody oraz spowodowanie trudnych do odwrócenia skutków. Przesłanki te mogą zaistnieć łącznie lub oddzielnie. Mając na uwadze przepis art. 61 § 3 p.p.s.a. należy uznać, że chodzi w tym przypadku o taką szkodę (majątkową, a także niemajątkową), która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego (vide: postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 grudnia 2004 r., sygn. akt GZ 138/2004, nie publikowany). Jednakże podkreślenia wymaga, iż uprawdopodobnienie okoliczności przemawiających za wstrzymaniem zaskarżonej decyzji spoczywa na stronie skarżącej (vide postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 grudnia 2004 r., sygn. akt FZ 496/2004, nie publikowane).
Skarżąca w złożonym wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji wskazała, że w przypadku jej wykonania będzie zmuszona do zwolnienia kilkunastu osób oraz zaprzestania działalności hotelarskiej. Zatem, w ocenie skarżącej, wykonanie zaskarżonej decyzji spowoduje powstanie niepowetowanych strat.
Zdaniem Sądu, skarżący uprawdopodobnił, że ze wskazanych okoliczności wynikałoby zaistnienie przesłanki określonej w art. 61 § 3 p.p.s.a. Zaskarżoną do Sądu decyzją nakazano wstrzymanie świadczenia usług hotelarskich do czasu usunięcia stwierdzonych uchybień co do spełnienia wymagań w zakresie przepisów przeciwpożarowych. Tym samym, w ocenie Sądu wykonanie zaskarżonej decyzji na tym etapie postępowania sądowoadministracyjnego doprowadziłoby do wystąpienia nieodwracalnych skutków gospodarczych i ekonomicznych. Ten stan skutkowałby sytuacją, w której ewentualne rozstrzygnięcie Sądu w przyszłości stałoby się dla skarżącej, z ekonomicznego punktu widzenia, bez znaczenia. Zdaniem Sądu, twierdzenie skarżącej, iż natychmiastowe wykonanie zaskarżonej decyzji spowoduje konieczność zwolnienia pracowników i zaprzestanie działalności hotelarskiej, znajduje uzasadnienie dla konieczności zastosowania ochrony tymczasowej w postaci wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
W związku z powyższym, na podstawie art. 61 § 3 i 5 p.p.s.a., Sąd postanowił, jak w sentencji.