Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Magdalena Maliszewska po rozpoznaniu w dniu 21 października 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku "S." S.A. z siedzibą w W. o wstrzymanie wykonania decyzji w sprawie ze skargi "S." S.A. z siedzibą w W. na decyzję Ministra Gospodarki z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...] w przedmiocie udzielenia interpretacji przepisów dotyczących opłaty zapasowej postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji
Skarżąca - "S." S.A. z siedzibą w W. - wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Ministra Gospodarki z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...] w przedmiocie udzielenia interpretacji przepisów dotyczących opłaty zapasowej.
W skardze zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Uzasadniając wiosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji skarżąca wskazała, że wykonanie zaskarżonej decyzji skutkować będzie naliczanie opłaty zapasowej w sposób dotychczasowy, co może przedłożyć się na możliwość dalszego funkcjonowania strony skarżącej.
Wojewódzki sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - dalej: "p.p.s.a."), sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Odmowa wstrzymania wykonania aktu lub czynności przez organ nie pozbawia skarżącego złożenia wniosku do sądu. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.
Należy wyjaśnić, że instytucja wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności może znaleźć zastosowanie jedynie w stosunku do takich aktów lub czynności, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania. Przykładowo w postanowieniu z dnia 28 września 2011 r., sygn. akt II OZ 852/11, Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że przez wykonanie aktu administracyjnego należy rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny lub doprowadzenie w trybie przymusu państwowego (egzekucji) do takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w danym akcie. Natomiast w postanowieniu z dnia 10 maja 2012 r., sygn. akt II FZ 358/12, Naczelny Sąd Administracyjny wyjaśnił, że problem wykonania aktu administracyjnego dotyczy aktów zobowiązujących, ustalających dla ich adresatów nakazy powinnego zachowania lub zakazy określonego zachowania, aktów, na podstawie których określony podmiot uzyskuje równocześnie uprawnienie i mocą którego zostają na niego nałożone określone obowiązki, oraz aktów, na postawie których jeden podmiot jest do czegoś zobowiązany, a drugi wyłącznie uprawniony.
Przenosząc te uwagi natury ogólnej na grunt rozpoznawanego wniosku stwierdzić należy, że w rozpoznawanej sprawie żądaniem wstrzymania wykonania została objęta decyzja Ministra Gospodarki utrzymująca w mocy decyzję Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych z dnia [...] maja 2015 r. nr [...] rozpoznającą złożony w trybie art. 10 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (dz. U. z 2015 r. poz. 584 ze zm.) wniosek strony skarżącej o udzielenie pisemnej indywidualnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postepowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku naftowym (Dz. U. z 2014 r. poz. 1659) .
Zważyć należy, że w orzecznictwie utrwalony jest pogląd, iż zaskarżona decyzja, jako decyzja zawierająca indywidualną interpretację przepisów prawa, nie mieści się w katalogu aktów, które nadają się do wykonania i wykonania wymagają (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 września 2013 r. sygn. akt II FSK 2534/13), albowiem jako taka nie kreuje obowiązków lub uprawnień konkretnych podmiotów. Interpretacja indywidualna przepisów prawa zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Decyzja objęta rozpoznawanym wnioskiem jest aktem, który nie nosi znamion wykonalności, wobec czego wniosek o jej wstrzymanie uznać należy za bezzasadny.
Mając powyższe na uwadze, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie - działając na podstawie art. 61 § 3 i § 5 p.p.s.a. - orzekł, jak w sentencji postanowienia.