Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Andrzej Czarnecki po rozpoznaniu w dniu 3 lutego 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy w sprawie ze skargi S. z siedzibą we W. na postanowienie Komisji Nadzoru Finansowego z [...] sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy dopuszczenia do udziału w postępowaniu na prawach strony postanawia: odrzucić skargę
Pismem z 27 września 2015 r. skarżąca, S. dalej również stowarzyszenie, wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na postanowienie Komisji Nadzoru Finansowego z [...] sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy dopuszczenia do udziału w postępowaniu na prawach strony
W wykonaniu zarządzenia z 9 listopada 2015 r., przy piśmie z 18 listopada 2015 r., doręczonym 23 listopada 2015 r. doręczono stowarzyszeniu wezwanie do uzupełnienia braków formalnych skargi poprzez złożenie dokumentu określającego umocowanie osób podpisanych pod skargą do działania w imieniu strony skarżącej na dzień wniesienia skargi, wydanego przez właściwy organ wpisu/zaświadczenia z rejestru, statutu oraz uchwał o powołaniu członków zarządu, regulaminu oraz wskazania z imienia i nazwiska wszystkich członków stowarzyszenia.
Na wykonanie wezwania zakreślono stowarzyszeniu termin 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi.
Przy piśmie z dnia 26 listopada 2015 r. (nadanym 30 listopada 2015 r.) stowarzyszenie przedłożyło: listę "pełnoprawnych rzeczywistych członków" stowarzyszenia, zaświadczenie o wpisie do ewidencji, Uchwałę nr 9 Zebrania Założycielskiego S. z dnia [...] maja 1998 r., z której wynika wybór L. W. na skarbnika stowarzyszenia, Uchwałę nr 7 Zebrania Założycielskiego [...] z dnia [...] maja 1998 r., z której wynika wybór S. S. na Prezesa Zarządu stowarzyszenia, Regulamin S., z którego wynika, że przedstawicielem stowarzyszenia jest zarząd w składzie: Prezes Stowarzyszenia, Skarbnik, Sekretarz.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
W myśl art. 58 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej: p.p.s.a.), sąd odrzuca skargę gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie braków formalnych skargi.
Jak wynika z akt sprawy, wezwanie do uzupełnienia braków formalnych skargi doręczono 23 listopada 2015 r. Zatem termin na wykonanie wezwania upływał w dniu 30 listopada 2015 r. W zakreślonym terminie pełnomocnik skarżącej nie uzupełnił w sposób prawidłowy braków formalnych skargi.
Zgodnie z art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr, 79 poz. 855 ze zm.) osoby w liczbie co najmniej trzech, pragnące założyć stowarzyszenie zwykłe, uchwalają regulamin działalności, określając w szczególności jego nazwę, cel, teren i środki działania, siedzibę oraz przedstawiciela reprezentującego stowarzyszenie. Stowarzyszenie zwykłe jest uproszczoną formą stowarzyszenia, nieposiadającą osobowości prawnej. Prostsza forma stowarzyszeń zwykłych wyraża się po pierwsze - w obniżeniu minimalnej liczby osób uprawnionych do ich założenia (z 15 do 3 osób), po drugie - w zastąpieniu wymogu uchwalania statutu mającego rozbudowaną treść wymogiem uchwalania znacznie bardziej uproszczonego regulaminu i po trzecie - w zastąpieniu wniosku do sądu o rejestrację w Krajowym Rejestrze Sądowym (KRS) wnioskiem do organu nadzorującego, informującym o utworzeniu stowarzyszenia zwykłego. Do stowarzyszeń zwykłych nie stosuje się m.in. art. 10 i art. 11 Prawa o stowarzyszeniach, co oznacza, że stowarzyszenie takie nie może mieć organów, niemniej posiada ono wewnętrzną strukturę organizacyjną (art. 2 ust. 2 Prawa o stowarzyszeniach) i musi określać w regulaminie przedstawiciela reprezentującego stowarzyszenie (niebędącego jednak organem). Konsekwencją braku osobowości prawnej stowarzyszenia zwykłego jest brak zdolności do czynności prawnych i brak własnego majątku. Stowarzyszeniom zwykłym przysługuje natomiast zdolność sądowa, tj. zdolność do występowania w postępowaniu jako strona, np. w postępowaniu sądowoadministracyjnym - art. 25 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej p.p.s.a.). Zdolność sądowa organizacji społecznych, zarówno posiadających osobowość prawną, jak i niemających takiej osobowości, w zakresie ich statutowej działalności jest także konsekwencją przyznania takim organizacjom w prawie publicznym prawa do udziału w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób. Do takich sytuacji odnosi się art. 25 § 4 p.p.s.a. (wyrok NSA z dnia 20 listopada 2012 r., sygn. II OSK 1308/11, orzeczenia.nsa.gov.pl). Przepis ten stanowi, że zdolność sądową mają organizacje społeczne, choćby nie posiadały osobowości prawnej, w zakresie ich statutowej działalności w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób.