Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjny w Warszawie Andrzej Siwek po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego P. L. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w sprawie ze skargi K. L. na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia [...] października 2015 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie zwrotu kosztów poniesionych za zabiegi rehabilitacyjne postanowił: przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz radcy prawnego P. L. koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w kwocie 240 złotych (dwieście czterdzieści złotych) powiększonej o kwotę 55,20 złotych (pięćdziesiąt pięć złotych 20 groszy) stanowiącą 23% podatku VAT tytułem opłaty za czynności wykonane w ramach zastępstwa prawnego,
Skarżący K. L. wniósł skargę na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia [...] października 2015 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie zwrotu kosztów poniesionych za zabiegi rehabilitacyjne.
W dniu 25 marca 2016 r. skarżący złożył na urzędowym formularzu wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie z kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego. Postanowieniem starszego referendarza sądowego z dnia 31 maja 2016 r. umorzono postępowanie z wniosku skarżącego o zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowiono radcę prawnego z urzędu. Po rozpoznaniu sprzeciwu Sąd postanowieniem z dnia 29 czerwca 2016 r. utrzymał w mocy postanowienie referendarza sądowego z dnia 31 maja 2016 r.
W piśmie z 11 lipca 2016 r. Okręgowa Izba Radców Prawnych w [...] poinformowała o wyznaczeniu radcy prawnego P. L. pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącego.
Wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 listopada 2016 r. sygn. akt VI SA/Wa 3278/15 oddalono przedmiotową skargę K. L. Na rozprawie w dniu 21 listopada 2016 r. pełnomocnik skarżącego wniósł o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, oświadczając, że koszty te nie zostały pokryte w całości ani w części.
W myśl art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. , poz. 718 ze. zm.) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
W dniu 2 listopada 2016 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. z 2016 r. poz. 1715). Jednakże w myśl § 22 tego rozporządzenia do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe do czasu zakończenia postępowania w danej instancji. Tym samym w niniejszej sprawie zasady przyznawania wynagrodzenia radcy prawnemu reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. z 2015 r. poz. 1805)
W przedmiotowej sprawie ustanowiony z urzędu radca prawny P. L. reprezentował skarżącego w postępowaniu pierwszej instancji przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie o sygn. akt VI SA/Wa 3278/15, zakończonym wydaniem wyroku z dnia 21 listopada 2016 r
W myśl § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia opłatę za czynności radcy prawnego ustanowionego z urzędu ustala się w wysokości co najmniej ½ opłaty maksymalnej określonej w rozdziałach 2-4, przy czym nie może ona przekraczać wartości przedmiotu sprawy. Ustalenie opłaty w wysokości wyższej niż określona w ust. 1, a nieprzekraczającej opłaty maksymalnej następuje z uwzględnieniem stopnia zawiłości sprawy oraz nakładu pracy radcy prawnego oraz wkładu jego pracy w przyczynienie się do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia sprawy, a w szczególności czasu poświęconego na przygotowanie się do prowadzenia sprawy, liczby stawiennictw w sądzie, w tym na rozprawach i posiedzeniach, czynności podjętych w sprawie, w tym czynności podjętych w celu polubownego rozwiązania sporu, również przed wniesieniem pozwu, wartości przedmiotu sprawy, wkładu pracy radcy prawnego w przyczynienie się do wyjaśnienia okoliczności faktycznych, jak również do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia istotnych zagadnień prawnych budzących wątpliwości w orzecznictwie i doktrynie, a także trybu i czasu prowadzenia sprawy, obszerności zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego lub biegłych sądowych, dowodu z zeznań świadków, dowodu z dokumentów o znacznym stopniu skomplikowania i obszerności (§ 4 ust. 2 ww. rozporządzenia).
W ocenie rozpoznającego wniosek. po uwzględnieniu okoliczności wskazanych w § 4 ust. 2 ww. rozporządzenia, radcy prawnemu P. L. należy ustalić opłatę za czynności radcy prawnego ustanowionego z urzędu w wysokości ½ opłaty maksymalnej określonej w rozdziałach 2-4.
Zgodnie natomiast z § 21 ust. 1 pkt 1) ppkt c) cyt. rozporządzenia opłata maksymalna w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji wynosi 480 zł. Tym samym opłata za czynności radcy prawnego ustanowionego z urzędu w wysokości ½ ww. opłaty maksymalnej wynosi 240 zł, przy czym w myśl § 4 ust. 3 ww. rozporządzenia kwotę tę należy podwyższyć o stawkę 23 % podatku od towarów i usług, tj. kwotę 55,20 zł.
W związku z powyższym, w myśl art. 250 § 1 w zw. z art. 258 § 2 pkt 8) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji.