Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie Tomasz Sałek po rozpoznaniu w dniu 6 czerwca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata A. G. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w sprawie ze skargi L. R. na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia [...] października 2015 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia podlegania obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego postanowił: przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata A. G. koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w kwocie 240 zł (dwieście czterdzieści złotych) powiększone o kwotę 55,20 zł (pięćdziesiąt pięć złotych i dwadzieścia groszy) stanowiącą 23% podatku od towarów i usług, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Postanowieniem z dnia 25 lipca 2016 roku Sąd zmienił postanowienie starszego referendarza sądowego z dnia 5 kwietnia 2016 r., sygn. akt VI SA/Wa 3280/15 w ten sposób, że przyznał L. R. prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata.
Okręgowa Rada Adwokacka w [...] pełnomocnikiem z urzędu wyznaczyła dla skarżącego adwokata A. G., która stawiła się na rozprawie w dniu 18 stycznia 2017 roku. Poparła skargę i wniosła o zasądzenie kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu. Oświadczyła przy tym, że koszty te nie zostały pokryte w całości ani w części.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 18 stycznia 2017 roku oddalił skargę.
W myśl zaś art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2016 r. poz. 718), powoływanej dalej jako "p.p.s.a"., wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu reguluje stosowne rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości. W rozpoznawanej sprawie będą to przepisy rozporządzenia z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz. 461 ze zm.).
Co prawda, z dniem 2 listopada 2016 r. weszło w życie nowe rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. poz. 1714).
Jednakże w myśl § 22 tego nowego rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu, w sprawach wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie tego nowego rozporządzenia (czyli przed dniem 2 listopada 2016 r.) należy stosować przepisy dotychczasowe do czasu zakończenia postępowania w danej instancji.
W niniejszej sprawie postępowanie sądowe zostało wszczęte z dniem 23 listopada 2015 roku. Tym samym przedmiotowa sprawa została wszczęta w pierwszej instancji pod rządami rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu. Nie została zarazem zakończona w chwili wejścia w życie (w dniu 2 listopada 2016 r.) nowego rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. poz. 1714).