Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Grażyna Śliwińska po rozpoznaniu w dniu 5 grudnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi P. Sp. z o. o. z siedzibą w G. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] lipca 2014 r., nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za urządzanie gier na automatach poza kasynem gry postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
P. Sp. z o.o. z siedzibą w G. (dalej też jako "skarżąca" lub "spółka") wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] lipca 2014 r., nr [...]. Zaskarżoną decyzją organ utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w R. z dnia [...] grudnia 2013 roku nr [...] wymierzającą skarżącej karę pieniężną w wysokości 12 000 złotych z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry.
W skardze został zawarty wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu wniosku strona stwierdziła, że została spełniona przesłanka z art. 61 § 3 p.p.s.a. w postaci niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody, bowiem wykonanie zaskarżonej decyzji stanowiłoby realne zagrożenie dla istniejącej sytuacji ekonomicznej skarżącej. Skarżąca podkreśliła, że zaskarżona decyzja opiewa na kwotę 12 tysięcy złotych a łączna wartość zaskarżonych decyzji Dyrektora Izby Celnej w W. wynosi 132 tysiące złotych, co z uwagi na wysokość kapitału zakładowego spółki, w sposób oczywisty doprowadziłoby do całkowitej utraty płynności finansowej i całkowitego uniemożliwienia prowadzenia działalności gospodarczej przez skarżącą.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 roku, poz. 270 ze zm. - dalej powoływanej jako "p.p.s.a."), zasadą jest, że wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Sąd natomiast może, na wniosek strony, wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków (art. 61 § 3 p.p.s.a.). Ciężar dowodu leży przy tym na wnioskodawcy, który powinien przynajmniej uprawdopodobnić, że w jego przypadku spełnione zostały przesłanki wskazane w powołanym przepisie. Wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności należy więc poprzedzić analizą przedstawionego przez wnioskodawcę uzasadnienia pod kątem spełnienia przesłanek wskazanych w powołanym wyżej przepisie art. 61 § 3 p.p.s.a. Ocena ta jest możliwa i w dużym stopniu zależy od argumentacji przedstawionej we wniosku złożonym przez stronę. Brak uzasadnienia wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji uniemożliwia jego merytoryczną ocenę (por. postanowienie NSA z 18 maja 2004 r. - FZ 65/04). Argumentacja takiego wniosku musi więc być odpowiednia - tzn. w sposób przekonywujący pokazująca konkretne relacje między brakiem wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji a wystąpieniem zagrożeń z art. 61 § 3 p.p.s.a. czyli niebezpieczeństwem wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
W niniejszej sprawie skarżąca wskazała, że wykonanie decyzji z uwagi na wysokość kapitału zakładowego, w sposób oczywisty doprowadziłoby do całkowitej utraty płynności finansowej i całkowitego uniemożliwienia prowadzenia działalności gospodarczej przez skarżącą.