Wniosek w przedmiocie kary pieniężnej za wprowadzenie do obrotu artykułu rolno
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Głowacka-Klimas po rozpoznaniu w dniu 11 maja 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku R. Z. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi R. Z. na decyzję Głównego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych z dnia [...] grudnia 2014 r., nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za wprowadzenie do obrotu artykułu rolno-spożywczego o niewłaściwej jakości handlowej postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie

W skardze na decyzję Głównego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych z dnia [...] grudnia 2014 r., nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za wprowadzenie do obrotu artykułu rolno-spożywczego o niewłaściwej jakości handlowej, skarżący - R. Z. zawarł wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, wskazując, że brak uchylenia rygoru natychmiastowej wykonalności tej decyzji może narazić go na niebezpieczeństwo powstania trudnych do odwrócenia skutków w postaci upływu minimalnych terminów do spożycia zabezpieczonych partii miodów, co w konsekwencji uniemożliwi wprowadzenie ich do obrotu gospodarczego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje.

Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), katalog przesłanek warunkujących wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest zamknięty. Sąd uprawniony jest do uwzględnienia wniosku, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu musi zostać w sposób dostateczny uzasadniony, tj. należy wskazać na okoliczności, z których wynikałoby, iż zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Uzasadnienie takiego wniosku powinno się odnosić do konkretnych okoliczności pozwalających wywieść, że wstrzymanie zaskarżonego aktu lub czynności jest zasadne w stosunku do wnioskodawcy. Twierdzenia powinny być poparte dokumentami źródłowymi, zwłaszcza dotyczącymi jego sytuacji finansowej oraz majątkowej (por. postanowienie NSA z dnia 5 grudnia 2012 r. sygn. akt II FZ 988/12, LEX nr 1240582).

W przypadku wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji zasadniczą kwestią jest konkretne określenie niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Niedopełnienie tego obowiązku przez wnioskodawcę i poprzestanie na samym ogólnym wskazaniu zaistnienia zagrożenia bliżej nieokreśloną szkodą, uniemożliwia sądowi poczynienie stosownych ustaleń w zakresie podstawy faktycznej rozstrzygnięcia. Na wnioskodawcy ciąży również obowiązek szczegółowego opisania swojej sytuacji majątkowej, która stanowi podstawę oceny zaistnienia zdarzeń uzasadniających uwzględnienie wniosku (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 sierpnia 2013 r. sygn. akt II FSK 2198/13, LEX nr 1361276).

W niniejszej sprawie skarżący oparł swój wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji na niebezpieczeństwie powstania trudnych do odwrócenia skutków w postaci upływu minimalnych terminów do spożycia zabezpieczonych partii miodów, uniemożliwiającego wprowadzenie tych produktów do obrotu gospodarczego. Tak uzasadniony wniosek pozbawiony jest informacji o sytuacji majątkowej i finansowej skarżącego, brak zatem takiemu wnioskowi jakichkolwiek danych potwierdzających kondycję finansową skarżącego, w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, które umożliwiłyby Sądowi stwierdzenie czy w jego sprawie istotnie zaistniały przesłanki uzasadniające zastosowanie ochrony tymczasowej.

Z samej możliwości narażenia skarżącego na niebezpieczeństwo w postaci uniemożliwienia wprowadzenia określonych partii artykułu spożywczego do obrotu gospodarczego, bez określenia skutków finansowych wywołanych brakiem wprowadzenia artykułu na rynek, nie sposób wyprowadzić wniosku, że wykonanie zaskarżonej decyzji zagrozi funkcjonowaniu skarżącego w obrocie.

Zważyć przy tym należy, że rolą Sądu nie jest poszukiwanie dowodów na poparcie twierdzeń wnioskodawcy, albowiem to na nim spoczywa obowiązek szczególnie wnikliwego uzasadnienia wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu, tak aby przekonać Sąd o zasadności zastosowania ochrony tymczasowej (por. postanowienie NSA z dnia 6 marca 2012 r. sygn. akt I OZ 116/12).

Mając powyższe na uwadze, Sąd na podstawie art. 61 § 3 i § 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.

Strona 1/1