Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Zbigniew Rudnicki po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. I. na orzeczenie Arbitra Bankowego przy Związku Banków Polskich w [...] z dnia [...] grudnia 2006 r. sygn. akt [...] postanowił: odrzucić skargę
Pismem z dnia [...] maja 2007 r. skarżący A. I. złożył do
Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na orzeczenie Arbitra Bankowego przy Związku Banków Polskich w [...] z dnia [...] grudnia 2006 r. sygn. akt [...]. Postanowieniem z dnia 25 maja 2007 r. WSA we Wrocławiu przekazał sprawę (sygn. akt IV SA/Wr 232/07) według właściwości Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie. Pismem z dnia [...] czerwca 2007 r. skarżący wniósł zażalenie na ww. postanowienie Sądu wraz z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy. Postanowieniem z dnia 10 lipca 2007 r. WSA we Wrocławiu oddalił przedmiotowy wniosek. Następnie Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 2 października 2007 r. oddalił ww. zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
W myśl art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 z późn. zm. zwanej dalej p.p.s.a) sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie.
Zgodnie z art. 3 § 2 p.p.s.a. określającym właściwość rzeczową sądów administracyjnych, sądy wykonując kontrolę działalności administracji publicznej orzekają w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4.
Sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę oraz rozstrzygają spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi, o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej, jak też spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej (art. 3 § 3, art. 4 ustawy - p.p.s.a).
Zgodnie z treścią art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a. Sąd odrzuca skargę jeżeli sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego.
W przedmiotowej sprawie skarga dotyczy orzeczenia Arbitra Bankowego przy Związku Banków Polskich w [...]. Należy wskazać, że Związek Banków Polskich (dalej zwany Związkiem) działa na podstawie ustawy z dnia 30 maja 1989 r. o izbach gospodarczych (Dz. U. Nr 35, poz. 195 z późn. zm.). Nawiązując do ww. podstawy prawnej Związek działa w oparciu o statut, który w art. 1 ust. 1 stanowi, że Związek Banków Polskich jest dobrowolną i samorządową organizacją banków. Ponadto zgodnie z treścią art. 29 ust. 1 statutu, Przy Związku działa Arbiter Bankowy na zasadach określonych w Regulaminie bankowego arbitrażu konsumenckiego. Zgodnie z treścią § 24 ust. 1 wspomnianego Regulaminu orzeczenia Arbitra Bankowego dla banku są ostateczne. Natomiast w myśl § 25 ust. 1 Regulaminu orzeczenia te nie są ostateczne dla konsumenta. Ponadto § 25 ust. 2 stanowi, że konsument może w celu dochodzenia roszczenia wystąpić z powództwem na drogę postępowania sądowego. Mając powyższe na uwadze należy wskazać, że zgodnie z treścią § 27 Regulaminu w sprawach nieuregulowanych w tym Regulaminie stosuje się odpowiednio przepisy kodeksu postępowania cywilnego i ogólne przepisy prawa.
Analizując dotychczasowe stwierdzenia należy podnieść, że z treści art. 1 ust. 1 wspomnianego statutu wynika, że zarówno Związek Banków Polskich jak i działający przy nim Arbiter Bankowy nie są organami administracji publicznej i w związku z tym w świetle art. 3 p.p.s.a. nie podlegają kognicji sądów administracyjnych. Ponadto z treści § 24, 25 i 27 Regulaminu jasno wynika, że po wydaniu orzeczenia przez Arbitra Bankowego, konsument może dochodzić roszczenia występując z powództwem na drogę postępowania sądowego. W związku z tym należy wskazać, że właściwym sądem do rozpatrywania tego typu powództwa jest sąd powszechny, a nie sąd administracyjny. Właściwość sądu powszechnego wyraźnie wskazuje wspomniany § 27 zgodnie z którym, w sprawach nieuregulowanych w Regulaminie stosuje się odpowiednio przepisy kodeksu postępowania cywilnego i ogólne przepisy prawa.
Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że orzeczenie Arbitra Bankowego będące przedmiotem skargi nie podlega zaskarżeniu do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.
W związku z tym skarga wniesiona przez A. I. nie dotyczy aktu lub czynności objętych zakresem właściwości sądu administracyjnego.
W tym stanie rzeczy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 i § 3 p.p.s.a. w zw. z art. 3 p.p.s.a. postanowił jak w sentencji orzeczenia.