Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie Tomasz Sałek po rozpoznaniu w dniu 7 maja 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku W. A. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi W. A. na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia [...] stycznia 2012 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia podlegania obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego p o s t a n a w i a: zwolnić skarżącego W. A. od kosztów sądowych.
W. A. (dalej jako skarżący) wniósł na urzędowym formularzu wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia [...] stycznia 2012 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia podlegania obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego.
Z informacji podanych przez skarżącego w formularzu oraz z nadesłanych dokumentów wynika, iż skarżący pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z żoną. Jedynym dochodem obojga małżonków jest otrzymywana przez żonę skarżącego emerytura w wysokości netto 1 176 zł. miesięcznie oraz wynagrodzenie żony skarżącego z tytułu umowy o pracę na czas określony w wymiarze 1/7 etatu (od 1 lutego do 31 grudnia 2012 r.) w kwocie netto 175 złotych. Sam skarżący jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku od dnia [...] 2011 r. Skarżący i jego różna oświadczyli, że nie posiadają żadnych rachunków bankowych. Z pozostałych informacji podanych przez skarżącego w formularzu wynika, iż ani on, ani jego żona nie posiadają oszczędności a jedynym składnikiem ich majątku (w zakresie objętym stosownym formularzem PPF) jest mieszkanie.
Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm., dalej też jako p.p.s.a.) przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Jak podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 2 października 2009 r. (sygn. akt II OZ 822/09) udzielenie prawa pomocy jest formą dofinansowania strony postępowania z budżetu państwa i powinno mieć miejsce tylko w sytuacjach, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu jest obiektywnie niemożliwe. Instytucja ta przeznaczona jest przede wszystkim dla osób o bardzo niskich dochodach lub całkowicie tych dochodów pozbawionych, które z uwagi na swą sytuację materialną nie są w stanie pokryć kosztów związanych z postępowaniem sądowym.
W niniejszej sprawie uznać należy, iż łączny dochód obojga małżonków z tytułu emerytury i umowy o pracę na część etatu oscylujący wokół kwoty 1 350 zł., przy uwzględnieniu wydatków koniecznych dla utrzymania obojga małżonków, nie pozwala na poczynienie oszczędności w ich bieżących wydatkach celem pokrycia kosztów postępowania sądowego. Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 22 grudnia 2004 r. sygn. akt OZ 890/04 podkreślił, iż nie sposób oczekiwać czynienia oszczędności od osoby, której dochody wystarczają jedynie na pokrycie podstawowych potrzeb życiowych. Skala dochodu skarżącego i jego żony przy jednoczesnym braku oszczędności pozwala zakwalifikować skarżącego do kategorii osób, w stosunku do których istotnie nie można oczekiwać możności czynienia oszczędności.
Tym samym uznać należy, iż skarżący nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i żony, a w konsekwencji zasadnym będzie przyznanie skarżącemu prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w zw. z art. 258 § 2 pkt 7 wyżej cytowanej ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji postanowienia.