Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjny w Warszawie Andrzej Siwek po rozpoznaniu w dniu 27 lipca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata A. J. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w sprawie ze skargi M. P. na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia [...] stycznia 2013 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia podlegania obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego postanowił: przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata A. J. nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w kwocie 120 złotych (sto dwadzieścia złotych) powiększonej o kwotę 27,60 złotych (dwadzieścia siedem złotych sześćdziesiąt groszy) stanowiącą 23% podatku VAT tytułem opłaty za czynności wykonane w ramach zastępstwa prawnego,
Skarżący M. P. wniósł skargę na Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia [...] stycznia 2013 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia podlegania obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego.
W dniu 10 maja 2013 r. skarżący złożył na urzędowym formularzu wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie z kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata. Postanowieniem referendarza sądowego z dnia 9 lipca 2013 r. przyznano skarżącemu adwokata z urzędu oraz odmówiono zwolnienia od kosztów sądowych.
W piśmie z 28 sierpnia 2013 r. Okręgowa Rada Adwokacka w [...] poinformowała o wyznaczeniu adwokata A. J. pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącego.
Na rozprawie w dniu 31 stycznia 2014 r. w imieniu skarżącego stawił pełnomocnik substytucyjny adwokat P. S.. Wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 31 stycznia 2014 r. sygn. akt VI SA/Wa 753/13 oddalono przedmiotową skargę M. P. Ponadto przyznano ze środków budżetowych Sądu na rzecz adwokata A. J. tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę 295,20 zł, w tym kwotę 240 zł tytułem opłaty oraz kwotę 55,20 zł stanowiąca 23% podatku VAT.
Pełnomocnik substytucyjny skarżącego w dniu 7 lutego 2014 r. złożył wniosek o doręczenie wyroku wraz z uzasadnieniem, a następnie, po doręczeniu ww. wyroku, w dniu 21 marca 2014 r. złożył skargę kasacyjną od powyższego wyroku. W skardze kasacyjnej adwokat P. S. w imieniu adwokata A. J. wniósł o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Wyrokiem z dnia 2 lipca 2015 r. sygn.. akt II GSK 1071/14 oddalono omawianą skargę kasacyjną. Pismem z dnia 19 kwietnia 2016 r. adwokat P. S. w imieniu adwokata A. J. ponownie wniósł o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
W myśl art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. , poz. 718 ze. zm.) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
W dniu 1 stycznia 2016 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2015 r. poz. 1801). Jednakże w myśl § 22 tego rozporządzenia do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe do czasu zakończenia postępowania w danej instancji. Tym samym w niniejszej sprawie zasady przyznawania wynagrodzenia adwokatowi reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz. 461 ze zm.).
W przedmiotowej sprawie ustanowiony z urzędu adwokat A. J. reprezentowała skarżącego w postępowaniu pierwszej instancji przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie i w związku z tym w wyroku z dnia 31 stycznia 2014 r. przyznano mu ze środków budżetowych Sądu tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę 295,20 zł, w tym kwotę 240 zł tytułem opłaty oraz kwotę 55,20 zł stanowiąca 23% podatku VAT.
Natomiast w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w drugiej instancji ustanowiony przez pełnomocnika skarżącego pełnomocnik substytucyjny sporządził skargę kasacyjną. Zgodnie natomiast z § 18 ust. 1 pkt 2) ppkt b) cyt. rozporządzenia stawka minimalna w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w drugiej instancji za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej wynosi 50 % stawki minimalnej określonej w pkt 1. Zgodnie natomiast z § 18 ust. 1 pkt 1) ppkt c) cyt. rozporządzenia stawka minimalna w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji w przedmiotowej sprawie wynosi 240 zł, tym samym należy przyznać na rzecz adwokata A. J. koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w kwocie 120 zł.
Ponadto w myśl § 2 ust. 3 ww. rozporządzenia kwotę tę należy podwyższyć o stawkę 23 % podatku od towarów i usług, tj. kwotę 27,60 zł.
W związku z powyższym, w myśl art. 250 § 1 w zw. z art. 258 § 2 pkt 8) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji