Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Halina Emilia Święcicka po rozpoznaniu w dniu 24 sierpnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. W. na uchwałę Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. z dnia [...] kwietnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie skreślenia z listy radców prawnych postanawia odrzucić skargę
Skarżący - A. W., pismem z dnia 9 października 2008 r. wniósł za pośrednictwem Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych skargi na uchwałę Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. z dnia [...] kwietnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie skreślenia z listy radców prawnych oraz na uchwałę Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia [...] lipca 2008 r. nr [...] stwierdzającą uchybienie terminu do wniesienia odwołania od ww. uchwały z dnia 14 kwietnia 2008 r.
Skarga na uchwałę Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia [...] lipca 2008 r. została odrzucona postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 marca 2009 r. sygn. akt VI SA/Wa 2355/08, natomiast sprawa ze skargi na uchwałę Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. z dnia [...] kwietnia 2008 r. została zarejestrowana pod sygn. akt VI SA/Wa 898/09.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 52 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz 1270 ze zm.) - zwanej dalej p.p.s.a., skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy zaś rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.
W myśl art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. Sąd odrzuca skargę jeżeli jej wniesienie jest niedopuszczalne.
W niniejszej sprawie Rada Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. uchwałą z dnia [...] kwietnia 2008 r. nr [...] skreśliła skarżącego z listy radców prawnych. W związku z treścią art. 31 ust. 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. (Dz. U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1058, z późn. zm.), w uzasadnieniu omawianej uchwały wskazano, iż skarżącemu od tej uchwały przysługuje odwołanie do Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych za pośrednictwem Rady Okręgowej Izby Radców prawnych w terminie 14 dni od dnia doręczenia uchwały..
Skarżący wystąpił do organu II instancji z odwołaniem od przedmiotowej uchwały, lecz Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych uchwałę z dnia [...] lipca 2008 r. nr [...] stwierdziło uchybienie terminu do wniesienia tego odwołania. Następnie skarżący pismem z dnia 9 października 2008 r. złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na ww. pierwszoinstancyjną uchwałę Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych w Warszawie z dnia [...] kwietnia 2008 r.
W piśmiennictwie utrwalony jest pogląd, iż skarga do sądu administracyjnego nie jest konkurencyjnym środkiem zaskarżenia decyzji wobec prawa odwołania. Na drodze postępowania przed sądem administracyjnym mogą być zaskarżone wyłącznie decyzje ostateczne. To ograniczenie wynika z zasady dwuinstancyjności (art. 15 k.p.a.), która ma pierwszeństwo przed zasadą prawa skargi do sądu (patrz. B. Adamiak. J. Borkowski., Kodek postępowania administracyjnego - Komentarz, Warszawa 2005 r., Wyd. 7, str. 570)
Stwierdzić zatem należy, iż wniesienie w przedmiotowej sprawie skargi na nieostateczną uchwałę I instancji nastąpiło bez wyczerpania przewidzianych prawem środków zaskarżenia w niniejszej sprawie, a więc z naruszeniem trybu przewidzianego w art. 52 § 1 i 2 p.p.s.a., co stanowi o jej niedopuszczalności.
Nadmienić należy, iż w omawianej sprawie skarżącemu przysługiwało prawo wniesienia skargi do sądu administracyjnego na uchwałę o stwierdzeniu uchybienia terminu do wniesienia odwołania od zaskarżonej decyzji, z którego to prawa skarżący skorzystał.
Mając powyższe na uwadze, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 52 § 1 i 2 w zw. z art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 p.p.s.a. postanowił jak w sentencji.