Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA: Magdalena Maliszewska po rozpoznaniu w dniu 6 listopada 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. K. na bezczynność Ministra Sprawiedliwości w przedmiocie bezczynności organu w sprawie uchylenia ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze postanawia: odrzucić skargę
Pismem z dnia [...] lipca 2012 r. B. K. (nazywany dalej "skarżącym“) wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Ministra Sprawiedliwości w związku z nierozpoznaniem wniosku z dnia [...] kwietnia 20121 r. o uchylenie ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze, z wyłączeniem art. 4a ustawy - Prawo o adwokaturze w trybie art. 236 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Uzasadniając skargę skarżący podał, że ustawa - Prawo o adwokaturze jest aktem prawnym stanu wojennego z dnia 13 grudnia 1981 r., opartym o rozwiązania prawne wynikające z ideologii markistowsko-leninowskiej agentury tajnej PRL, wymierzonej w adwokatów i Naród Polski, który to stan trwa wbrew poddanej delegacji zawartej w ustawie zasadniczej.
Skarżący, powołując się na swój wniosek z dnia [...] kwietnia 2012 r. podał, że ustawa - Prawo o adwokaturze wywodzi się ze stanu wojennego i stanowi zabezpieczenie nomenklatury prawnej adwokatury wywodzącej się z tej ustawy. Nie chroni natomiast zawodu adwokata.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Przystępując do rozpoznawania sprawy, sąd administracyjny w pierwszej kolejności bada, czy przedmiot skargi podlega jego kontroli. Zakres kontroli sprawowanej przez sądy administracyjne został określony w ustawie z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153 poz. 1269 ze zm.), zgodnie z którą sądy administracyjne w zakresie swej właściwości sprawują kontrolę pod względem legalności, to jest zgodności z prawem, działań lub zaniechań organów administracji publicznej. Kontrola działalności administracji publicznej, sprawowana przez sądy administracyjne ma charakter ograniczony, co oznacza, że objęte są nią jedynie działania administracyjne wskazane w ustawie.
Zgodnie z art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2012 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, nazywanej dalej "p.p.s.a."), kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4a ustawy, tj. decyzje administracyjne, postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty, postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie; inne niż wskazane powyżej akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach.
Inaczej mówiąc, skarga na bezczynność organu jest dopuszczalna tylko w takich granicach, w jakich służy skarga do sądu administracyjnego na decyzje, postanowienia oraz akty i czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące przyznania stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa (podobnie B. Adamiak (w:) B. Adamiak, J. Borkowski, Postępowanie administracyjne ..., s.378). Zatem, o bezczynności organu możemy mówić, gdy dotyczy ona aktu lub czynności, na które przysługuje skarga do sądu administracyjnego. Taki akt lub czynność charakteryzuje się tym, że jest podejmowana w sprawie indywidualnej, jest skierowana do oznaczonego podmiotu, dotyczy uprawnień lub obowiązku tego podmiotu, samo zaś uprawnienie lub obowiązek, którego akt (czynność) dotyczy, jest określone w przepisie prawa powszechnie obowiązującego (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z 20 września 2006 r., sygn. akt II SA/Ol 456/06).