Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Henryka Lewandowska-Kuraszkiewicz po rozpoznaniu w dniu 7 stycznia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. K. o wstrzymanie postępowania administracyjnego w sprawie ze skargi M. K. na bezczynność Ministra Sprawiedliwości w przedmiocie rozpoznania wniosku o powołanie na stanowisko komornika sądowego postanawia: oddalić wniosek
Pismem z dnia 3 listopada 2010 r. M. K. (skarżąca) wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę (złożoną w Urzędzie Pocztowym w dniu 5 listopada 2010 r. - data stempla pocztowego) na bezczynność Ministra Sprawiedliwości, polegającą na pozostawieniu, na podstawie art. 64 § 2 k.p.a. w związku z art. 12 ustawy z dnia 29 sierpnia 19997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. z 2006 r. Nr 167, poz. 1191 ze zm.), bez rozpoznania wniosku skarżącej o powołaniu na stanowisko Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla W..
W skardze strona zawarła wniosek o wstrzymanie postępowania administracyjnego w sprawach o nr: [...] oraz [...].
Uzasadniając powyższy wniosek, skarżaca podała, że organ, po uprzednim uwzględnieniu wniosków pozostałych kandydatów ubiegających się o to samo, co skarżąca stanowisko, nadał tym wnioskom dalszy bieg. Zdaniem skarżącej, powstała sytuacja będzie skutkować wydaniem decyzji administracyjnej, która wyłoni nowego komornika z pominięciem osoby skarżącej, wskutek czego skarga strony stanie się bezprzedmiotowa.
W odpowiedzi na skargę, organ wniósł o oddalenie skargi. Odnosząc się do wniosku skarżacej o wstrzymanie postępowania w sprawie o powołanie na stanowisko komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym dla W. w W., prowadzonej z udziałem dwóch kandydatów, stanął na stanowisku, iż jest bezzasadny. Organ zauważył, że wskazany przez skarżącą nr sprawy [...] dotyczy wniosku jednego z kandydatów ubiegających się wyżej wskazane stanowisko. Druga zaś sprawa o nr [...] dotyczy postępowania o obsadę stanowiska komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w K..
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., nazywanej dalej jako "p.p.s.a."), sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Dotyczy to także aktów lub czynności wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.
Powyższy przepis pozwala udzielić stronie skarżącej ochrony tymczasowej (do chwili wydania wyroku) poprzez wstrzymanie ziszczenia się skutków, jakie mogą powstać w wyniku wykonania aktów lub czynności zakwestionowanych w skardze. Z literalnego brzmienia przepisu wynika, że Sąd może orzec merytorycznie, na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a., w przedmiocie wstrzymania wykonania aktu lub czynności jedynie w sprawie, w której kwestionowane jest konkretne działanie organu rozstrzygające o prawach i obowiązkach materialnych lub procesowych strony, które przybrało formę: decyzji, postanowienia (art. 3 § 2 pkt 1-2 p.p.s.a.) lub innych aktów, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 3 - 7 p.p.s.a.
Zatem, tylko w przypadkach zaskarżenia działania organu administracji, a nie bezczynności można mówić o istnieniu przedmiotu zaskarżenia w postaci aktu lub czynności, a w konsekwencji - o istnieniu przedmiotu rozstrzygnięcia w oparciu o art. 61 § 3 p.p.s.a.