Wojewódzki Sąd Administracyjny Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący asesor WSA Danuta Szydłowska po rozpoznaniu w dniu 8 sierpnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym zażalenia Polskiego Związku Bokserskiego na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 21 maja 2008 r. (sygn. akt. VI SO/Wa 5/08) wymierzające Polskiemu Związkowi Bokserskiemu grzywnę w kwocie [...] ([...]) w sprawie z wniosku T. A. - "B." w przedmiocie wymierzenia grzywny Polskiemu Związkowi Bokserskiemu postanawia 1. odrzucić zażalenie; 2. zwrócić organowi, Polskiemu Związkowi Bokserskiemu kwotę 100 (sto) złotych tytułem uiszczonego wpisu od zażalenia.
Postanowieniem z dnia 21 maja 2008 r. sygn. akt VI SO/Wa 5/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wymierzył Polskiemu Związkowi Bokserskiemu grzywnę w kwocie [...] ([...])
Niniejsze postanowienie zostało doręczone Polskiemu Związkowi Bokserskiemu w dniu [...] maja 2008 r.
Pismem z dnia [...] czerwca 2008 r. pełnomocnik organu dr K. W. złożył zażalenie na powyższe postanowienie wnosząc o jego zmianę, tak aby grzywna wynosiła połowę kwoty wymierzonej dnia 21 maja 2008 r., czyli [...] złotych.
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału VI Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia [...] czerwca 2008 r., wezwano Polski Związek Bokserski do podpisania zażalenia oraz jego odpisu, przez osoby upoważnione do działania w jego imieniu albo przez pełnomocnika, o którym mowa w art. 35 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - p.p.s.a. (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), z jednoczesnym nadesłaniem pełnomocnictwa procesowego upoważniającego go do reprezentowania organu w postępowaniu zażaleniowym przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Niezależnie od wywodów zażalenia z uwagi na zaistniały w sprawie stan faktyczny podkreślić należy, iż zgodnie z art. 178 p.p.s.a. w zw. z art. 197 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - p.p.s.a. (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) Wojewódzki Sąd Administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym zażalenie, którego braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.
W świetle powyższego zażalenie wniesione przez pełnomocnika Polskiego Związku Bokserskiego, dr K. W. należało uznać za wniesione przez osobę nieuprawnioną.
Zgodnie z dyspozycją art. 35 p.p.s.a., który wymienia kategorię podmiotów które mogą wystąpić w sprawie w charakterze pełnomocników stron, wyróżniając ich dwie kategorie - pełnomocników profesjonalnych, zawodowo zajmujących się świadczeniem usług prawniczych, oraz pełnomocników, których łączą ze stroną więzy osobiste bądź procesowe w toczącym się postępowaniu.
Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 28 lipca 2004 r. o sygn. akt III CZP 32/04 (OSNC 2006/1/2) stwierdził, że "występowanie w sprawie w charakterze pełnomocnika strony osoby, która nie może być pełnomocnikiem, oznacza brak należytego umocowania, co powoduje nieważność postępowania - art. 379 pkt 2 k.p.c. (odpowiednio art. 183 § 2 pkt 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). Uchybienie to nie może być usunięte w drodze zatwierdzenia przez stronę czynności dokonanych przez tę osobę. Uprawnienie strony do działania przed sądem przez pełnomocnika nie ma charakteru bezwzględnego w tym sensie, że strona może w każdej sprawie ustanowić swoim pełnomocnikiem każdą osobę. Kto i w jakich sprawach może być pełnomocnikiem procesowym strony, określa ustawa. Przepisy te mają charakter iuris cogentis i strona nie może swoim działaniem uchylić ich mocy obowiązującej. Ustanowienie pełnomocnika z naruszeniem tych przepisów jest ustanowieniem nienależytym. Konsekwentnie rozumując, przyjęcie, że ustanowienie pełnomocnikiem strony osoby, która nie może być pełnomocnikiem, jest należytym umocowaniem pełnomocnika, prowadziłoby do uznania dokonanych przez tę osobę czynności procesowych za skuteczne i do dopuszczenia do udziału w sprawie takiej osoby jako pełnomocnika strony. Oznaczałoby to pozbawienie jakiegokolwiek znaczenia przepisów, które ograniczają krąg osób mogących być pełnomocnikami procesowymi określonych stron lub w określonych sprawach i dawałoby możliwość do występowania w charakterze pełnomocnika każdej strony, w każdej sprawie, każdej osoby. (...) Brak niektórych bezwzględnych przesłanek procesowych powodujących nieważność postępowania może być konwalidowany i jak wynika z art. 70 § 2 i art. 401 pkt 2 k.p.c. (odpowiedni art. 31 § 2 i art. 271 pkt 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) dotyczy to także przypadku działania za stronę pełnomocnika nienależycie umocowanego. Sposobem takiej konwalidacji jest zatwierdzenie przez stronę czynności procesowych dokonanych przez osobę działającą jako jej pełnomocnik. Nie ma jednak dostatecznych przesłanek do przyjęcia, że wymienione przepisy stanowić mogą podstawę do zatwierdzenia przez stronę czynności procesowych podjętych przez osobę, która nie może być pełnomocnikiem. (...) Również z istoty pełnomocnictwa nie wynika dopuszczalność potwierdzenia czynności nienależycie umocowanego pełnomocnika, jeżeli polegało ono na ustanowieniu pełnomocnikiem osoby, która pełnomocnikiem być nie może, chodzi bowiem w tym wypadku nie o nienależyte umocowanie pełnomocnika polegające na braku pełnomocnictwa, ale na umocowaniu pełnomocnikiem osoby, która z woli ustawy nie może być pełnomocnikiem. Zatwierdzenie takie nie usuwałoby braku istnienia pełnomocnictwa, bo takie strona udzieliła, ale w istocie powodowałoby usankcjonowanie czynności procesowych podjętych przez osobę, której ustawa nie zezwala ich podejmować.(...) Uznanie dopuszczalności konwalidacji nieskutecznego oświadczenia strony o ustanowieniu pełnomocnika przez zatwierdzenie czynności podjętych przez osobę ustanowioną pełnomocnikiem oznaczałoby przyzwolenie - wbrew zakazowi ustawy - na podejmowanie czynności procesowych przez osobę, która nie może być pełnomocnikiem". Skuteczność czynności wniesienia skargi do sądu administracyjnego dokonanej przez osobę , która nie może być pełnomocnikiem procesowym, zależy od ich zatwierdzenia przez zainteresowaną stronę (patrz orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 kwietnia 2006 r., sygn. akt I OSK 70/06). W niniejszej sprawie skarżąca wprawdzie doręczyła Sądowi pełnomocnictwo dla dr Krzysztofa Wrzesińskiego, jednakowoż z treści pełnomocnictwa nie wynikało, aby osoba umocowana spełniała kryteria z art. 35 § 1 p.p.s.a., tj. wymogi stawiane pełnomocnikom procesowym w postępowaniu sądowoadministracyjnym.