Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Augustyniak-Pęczkowska po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprzeciwu D. W. i M. W. od postanowienia referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 listopada 2015 r. odmawiającego przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata w sprawie ze skargi D. W., M. W. na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] lutego 2015 r. znak: [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności postanowienia postanawia odmówić D. W. i M. W. przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata
Do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie do sprawy VII SA/Wa 1047/15 wpłynął na formularzu PPF wniosek D. W. i M. W.o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata. Dane w formularzu PPF zostały uzupełnione wyjaśnieniami które wpłynęły do Sądu w dniu 11 września 2015 r.
Z treści nadesłanego przez wnioskodawców formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy wynika, że wnioskodawcy wspólnie prowadzą gospodarstwo domowe i utrzymują się z dochodów uzyskiwanych z tytułu emerytur o łącznej wysokości 2 781 zł miesięcznie. Wnioskodawcy podali, że mieszkają w [...] w mieszkaniu o nr [...], o pow. 57 m2. Wskazali, że ich emerytury są na poziomie minimum socjalnego i wydatki z uwagi na prowadzenie tak licznych spraw sądowych są nie do wytrzymania. W ich mieszkaniu nie ma zimnej wody i ogrzewania. M.W. zaczęła prowadzić działalność gospodarczą, ale nie osiąga z niej dochodów, J.W. nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej. Dom został wybudowany staraniem własnej pracy (budowa od 1996 r.), nie jest zamieszkany. Budowa była także prowadzona z kredytów spłacanych i pobieranych przez syna wnioskodawców. Wnioskodawcy nie maja pojazdów mechanicznych poza rowerami. Dzieci wnioskodawców nie prowadzą z nimi wspólnego gospodarstwa domowego. Do pisma dołączono oświadczenia J. W. i M. W. na okoliczność, iż nie zamieszkują razem z wnioskodawcami w [...] oraz kopie dokumentów PIT D. W. i M. W..
Ponadto wnioskodawcy na wezwanie sądu złożyli w dniu 19 października
2015 r. oświadczenie, że są świadomi odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.
Postanowieniem Referendarza Sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 listopada 2015 r. sygn. akt VII SA/Wa 1047/15 odmówiono D. W. i M. W. przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata.
Na to orzeczenie został skutecznie (w zakreślonym terminie) złożony sprzeciw.
W sprzeciwie D. W. i M. W. wskazali, że "żadne oświadczenia strony nie są brane pod uwagę a sprawdzane dane internetowe są nieprawdziwe. J. W. nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej, a M. W. wprawdzie założyła sobie działalność, ale nie ma pieniędzy na jej rozruch i nie osiąga dochodów."
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Rozpoznając w niniejszej sprawie wniosek o przyznanie prawa pomocy stwierdzić należy, że nie zasługuje na uwzględnienie.
Na wstępie wskazać należy, iż wobec skutecznego wniesienia przez wnioskodawców sprzeciwu - na podstawie art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej: p.p.s.a.), postanowienie referendarza sądowego traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega ponownie rozpoznaniu przez Sąd na posiedzeniu niejawnym.
Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Żądanie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia pełnomocnika jest wnioskiem o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym.