Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Elżbieta Zielińska - Śpiewak po rozpoznaniu w dniu 8 października 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. S. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] kwietnia 2008 r. Znak: [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji postanawia odrzucić skargę S. S.
Pismem z dnia 12 czerwca 2008 r. S. S. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] kwietnia 2008 r., znak: [...], stwierdzającą nieważność decyzji Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 2007 r., znak: [...].
Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) sąd odrzuca skargę, jeżeli wniesienia skargi jest niedopuszczalne.
Zgodnie z art. 52 § 1 w/w ustawy skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie.
Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie, wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.
W niniejszej sprawie skarżący zgodnie z pouczeniem zawartym w decyzji, wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Wskazać jednakże należy, iż od wskazanej decyzji, zgodnie z art. 127 § 3 k.p.a., przysługiwało stronie prawo wniesienia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy.
Wniesienie skargi bez wcześniejszego wyczerpania środków zaskarżenia przed organem właściwym w sprawie, nawet w wyniku błędnego pouczenia, jest niedopuszczalne, dlatego też skarga z mocy art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) podlega odrzuceniu.
Powyższe nie oznacza wcale, iż stronie została zamknięta możliwość weryfikacji zaskarżonego rozstrzygnięcia organu. Z pisma Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 11 lipca 2008 r. stanowiącego odpowiedź na skargę wynika bowiem, iż strona zaskarżyła powyższą decyzję również do Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego.
Z tego też względu orzeczono jak w sentencji postanowienia.