Wniosek w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA- Jolanta Augustyniak-Pęczkowska po rozpoznaniu w dniu 20 października 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. P. o wstrzymanie wykonania postanowienia w sprawie ze skargi M. P. na postanowienie Ministra Zdrowia z dnia [...] marca 2016 r. znak: [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia.

Uzasadnienie strona 1/2

Skarżąca - M. P. złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na postanowienie Ministra Zdrowia z dnia [...] marca 2016 r. znak: [...], utrzymujące w mocy postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2014 r., znak: [...] o nałożeniu grzywny w celu przymuszenia i wezwaniu do wykonania obowiązku zaszczepienia dziecka. Do skargi skarżąca załączyła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia wraz z wnioskiem o zawieszenie postępowania egzekucyjnego.

Uzasadniając złożony wniosek skarżąca wskazała, że kwota nałożonej grzywny w kwocie 420 zł jest zbyt wysoka, zwłaszcza gdy weźmie się pod uwagę że razem z mężem otrzymali 4 postanowienia o nałożeniu grzywny, każde w kwocie 420 zł, co stanowi bardzo wysokie obciążenie dla budżetu rodziny skarżącej i obecnie nie są oni w stanie zapłacić tej kwoty. Skarżąca wskazała, że wraz z mężem mają na utrzymaniu pięcioro dzieci z czego dwoje jest dziećmi niepełnosprawnymi, zapewnienie tym chorym dzieciom godnych warunków życia, tzn. stała rehabilitacja, opieka lekarzy specjalistów, odpowiednia dieta, odżywki specjalistyczne, ponieważ najmłodszy syn cierpi na nieuleczalną chorobę genetyczną jest po ciężkiej operacji resekcji jelita grubego i części jelita cienkiego. Starszy syn cierpi na dziecięce porażenie mózgowe. Choroby dzieci pociągają za sobą duże nakłady finansowe. Skarżąca wskazała ponadto, że w razie podjęcia próby egzekucji tej kwoty przez organ, będzie zmuszona wykonać szczepienia ochronne wskazane w tytule wykonawczym, które niesie ze sobą nieodwracalne skutki, których w żaden sposób nie można cofnąć ani zrekompensować. Nie jest możliwe podjęcie takich zabiegów medycznych, które całkowicie i bezpiecznie usuną wszystkie składniki podanej szczepionki oraz usuną efekty ich działania, pozostawiając organizm w stanie sprzed wykonania zabiegu oraz usuną efekty ich działania, pozostawiając organizm w stanie sprzed wykonania zabiegu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

Stosownie do art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. z 2016r., poz. 718 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego aktu, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Z konstrukcji powyższego przepisu wynika, że na skarżącym spoczywa ciężar wykazania przesłanek zawartych w cytowanym przepisie, zaś sąd może wstrzymać wykonanie zaskarżonego aktu, jeżeli jest spełniona ustawowa przesłanka określona jako potencjalna możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, gdy akt lub czynność zostanie wykonana. Jest to wyjątek od zasady, w myśl której wniesienie skargi do sądu nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu lub czynności. W przepisie tym chodzi bowiem o szczególne i wyjątkowe zagrożenie odpowiadające specjalnemu rodzajowi ochrony tymczasowej strony postępowania. Podkreślenia wymaga, że wniosek powinien zawierać spójną argumentację, popartą faktami oraz ewentualnie odnoszącymi się do nich dowodami, które uzasadniają wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu. Rzeczą Sądu jest zaś zbadanie, czy argumenty przedstawione przez stronę przemawiają (lub nie) za wydaniem postanowienia o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego aktu. Dla uwzględnienia wniosku o wstrzymanie wykonania rozstrzygnięcia dotyczącego należności pieniężnej nie jest wystarczające samo powołanie się na zagrożenie dla sytuacji materialnej skarżącego. Twierdzenia wnioskodawcy powinny zostać poparte dokumentami źródłowymi, dotyczącymi jego sytuacji finansowej oraz majątkowej.

Strona 1/2