Referendarz sądowy - Maciej Majewski Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na posiedzeniu niejawnym w dniu 16 września 2008 r. po rozpoznaniu wniosku S. S. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi S. S. na decyzję Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] lipca 2008 r. znak: [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o stwierdzeniu chorób zawodowych postanawia: przyznać S. S. prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie radcy prawnego z urzędu.
W dniu 17 lipca 2008 r. razem ze skargą do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie został złożony wniosek S. S. o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu. Skarżąca we wniosku wskazała, że wnosi o zwolnienie od kosztów sądowych całości i ustanowienie adwokata lub radcy prawnego z urzędu.
Ze względu na ustawowe zwolnienie skarżącej od obowiązku uiszczania kosztów sądowych wynikające z art. 239 pkt 1c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) rozpoznano wniosek skarżącej tylko w zakresie ustanowienia pełnomocnika z urzędu.
Z nadesłanego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy wynika, że wnioskodawczyni prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie z córką. Utrzymują się z dochodów w wysokości 2.437,00 złotych miesięcznie. Na kwotę tą składa się dochód wnioskodawczyni uzyskiwany z tytułu renty inwalidy wojennego w wysokości 2.290,00 złotych oraz uzyskiwana część renty inwalidzkiej córki w wysokości 147,00 złotych miesięcznie. Skarżąca jest osobą niepełnosprawną - stan jej zdrowia zakwalifikowano do I grupy inwalidzkiej, porusza się na wózku inwalidzkim. Córka skarżącej jest również osobą niepełnosprawną, chorującą od 40 lat na [...]. Skarżąca wyjaśniła, że większość wynagrodzenia rentowego córki zabiera zakład leczniczy na jej rehabilitację, z tego powodu otrzymuje ona tylko kwotę 147,00 złotych miesięcznie. Wnioskodawczyni zaznaczyła, że jest osobą starszą (83 lata), podkreśliła, że większą część uzyskiwanych dochodów tj. kwotę ok.1.600,00 złotych miesięcznie przeznacza na zakup leku dla córki.
Skarżąca podała, że pozostałą część dochodu tj. kwotę ok. 780,00 złotych przeznacza na zakup żywności, opłaty za media, zakup opału oraz leków i innych środków medycznych dla siebie oraz córki.
W sprawie zważono, co następuje.
Zgodnie z dyspozycją art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002r. nr 153, poz. 1270 ze zm.) przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie częściowym gdy wnioskodawca wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Podkreślić należy, że udzielenie stronie prawa pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym jest formą jej dofinansowania z budżetu państwa i przez to powinno się sprowadzać do przypadków, których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu sądowym jest rzeczywiście, obiektywnie niemożliwe (por. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Komentarz B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, wyd. Zakamycze 2005, s. 594).
Instytucja przyznania prawa pomocy ma zatem charakter wyjątkowy i jest stosowana tylko w przypadkach osób charakteryzujących się trudną sytuacją materialną. Do osób tych można zaliczyć osoby rzeczywiście ubogie, które ze względu na okoliczności życiowe pozbawione są środków do życia bądź środki te są bardzo ograniczone i zaspokajają tylko podstawowe potrzeby życiowe.
Powołany wyżej przepis wskazuje, że inicjatywa dowodowa zmierzająca do wykazania, iż zachodzą przesłanki pozytywne dla uwzględnienia wniosku spoczywa na wnioskodawcy.
W niniejszej sprawie uznano, że wnioskodawczyni w nadesłanym formularzu oraz w załączonych do wniosku szczegółowych wyjaśnieniach dotyczącej jej sytuacji finansowej, zdrowotnej i życiowej wykazała, iż nie jest w stanie ponieść kosztów związanych z ustanowieniem profesjonalnego pełnomocnika z wyboru.
Biorąc pod uwagę powyższe uznano, że w opisywanej sprawie zachodzą przesłanki do przyznania wnioskodawczyni prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym ustanowienie radcy prawnego. Oceniono bowiem, że sytuacja materialna, rodzinna i życiowa wnioskodawczyni w jakiej się znajduje, nie pozwala jej na opłacenie kosztów profesjonalnego pełnomocnika bez uszczerbku koniecznego utrzymania dla siebie i rodziny.
Ze względu na fakt, iż wnioskodawczyni wniosła zarówno o ustanowienie adwokata bądź radcy prawnego, dokonano wyboru i ustanowiono w niniejszej sprawie radcę prawnego.
Z powyższych względów, na podstawie 246 § 1 pkt 2 w zw. z art. 258 § 2 pkt 7 ww. ustawy orzeczono, jak w sentencji postanowienia.