Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Małgorzata Miron po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi U. G. na czynność Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] kwietnia 2011 r., znak: [...] w przedmiocie wyboru prezesa regionalnej izby obrachunkowej postanawia: oddalić wniosek skarżącej o wstrzymanie wykonania zaskarżonego rozstrzygnięcia.
Pismem z dnia 18 maja 2011 r. skarżąca U. G. wniosła skargę na "rozstrzygnięcie" Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] kwietnia 2011 r. znak : [...], którym oddalono odwołanie skarżącej wniesione od uchwały Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w S. Nr [...] w sprawie wyboru kandydata na stanowisko Prezesa Regionalnej Izby Obrachunkowej w S.
Pismem z dnia [...] października 2011 r. skarżąca wniosła do Sądu o wstrzymanie wykonania zaskarżonego rozstrzygnięcia.
W ocenie strony skarżącej wykonanie uchwały Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w S. Nr [...] w sprawie wyboru kandydata na stanowisko Prezesa Regionalnej Izby Obrachunkowej w S. przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji może doprowadzić do powstania nieodwracalnych lub też trudnych do odwrócenia następstw.
Skarżąca wskazuje, iż powołanie Prezesa wiąże się nawiązaniem stosunku pracy, który podlega ochronie prawnej. Ponadto skarżąca podniosła, iż ustawa o regionalnych izbach obrachunkowych zawiera zamknięty katalog przesłanek będących podstawą odwołania prezesa. W niniejszym katalogu nie wskazano przesłanki uchylenie uchwały Kolegium w sprawie wyboru kandydata na stanowisko Prezesa Regionalnej Izby Obrachunkowej.
Zdaniem skarżącej, skoro sprawa skargi na uchwałę dotyczącą wyboru kandydata na stanowisko Prezesa jest otwarta nie wydaje się być słusznym aby do czasu jej rozpoznania powołano Prezesa. W przypadku uchylenia uchwały taka osoba miałaby wiele przykrości przez siebie niezawinionych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, zważył co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.
Wskazanie niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków wymaga podania okoliczności, z którymi wiąże się szkoda lub trudne do odwrócenia skutki.
Rozpoznając powyższy wniosek należy przede wszystkim zwrócić uwagę, iż każda decyzja wywołuje określone skutki prawne. Jednakże wstrzymanie wykonania decyzji możliwe jest tylko wtedy, gdy grozi wyrządzeniem znacznej szkody lub spowodowałoby trudne do odwrócenia skutki.
Chodzi tutaj jednak o taką szkodę (majątkową, a także niemajątkową), która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Będzie to miało miejsce w takich wypadkach, gdy grozi utrata przedmiotu świadczenia, a który wskutek swych właściwości nie może być zastąpiony jakimś innym przedmiotem, a jego wartość pieniężna nie przedstawiałaby znaczenia dla skarżącego lub gdyby zachodziło niebezpieczeństwo poniesienia straty na życiu i zdrowiu (zob. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 grudnia 2004 r. sygn. akt GZ 138/2004).
Przesłanka spowodowania trudnych do odwrócenia skutków musi być jednak rozważana z uwzględnieniem specyfiki aktu administracyjnego, którego dotyczy wniosek o wstrzymanie. Tak więc odwrócenie skutków wywołanych wykonaniem zaskarżonego aktu musi być trudniejsze niż zwykle w tego rodzaju przypadkach.
W przedmiotowej sprawie analizując wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego " rozstrzygnięcia" stwierdzić należy, iż strona nie uprawdopodobniła w nim przesłanek określonych w art. 61 § 3 p.p.s.a.
Skarżąca nie przestawiła argumentów przemawiających za wystąpieniem niekorzystnych z punktu widzenia interesów skarżącej następstw wykonania rozstrzygnięcia tj. że poniosłaby ona znaczną szkodę lub powstałyby trudne do odwrócenia skutki. Nie można również uznać przyjąć, iż przesłanką taką są hipotetyczne założenia, jakie wskazuje we wniosku, które mogą powstać po ewentualnym wyeliminowaniu zaskarżonego "rozstrzygnięcia".
Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a orzeczono jak w sentencji postanowienia.