Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Jolanta Augustyniak - Pęczkowska po rozpoznaniu w dniu 15 października 2010r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R. P. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2009r. Nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę postanawia: oddalić wniosek R. P. o wstrzymanie wykonania decyzji Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2010r., Nr [...].
Decyzją z dnia [...] czerwca 2009r., Nr [...] Wojewoda [...] utrzymał w mocy decyzję Starosty Powiatu [...] z dnia [...] maja 2010r. Nr [...] zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą H. G. pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego przy ul. [...] w [...].
W piśmie z dnia 26 lipca 2009r., zawierającym skargę na powołaną na wstępie decyzję Wojewody [...] skarżąca zawarła wniosek o wstrzymanie jej wykonania z uwagi na występujące na tym terenie zagrożenie powodziowe.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z dyspozycją art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - dalej p.p.s.a.) Sąd może na wniosek skarżącego wstrzymać wykonanie zaskarżonego aktu lub czynności, jeśli w wyniku ich wykonania zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Sąd może zatem wstrzymać wykonanie zaskarżonego aktu, jeżeli jest spełniona ustawowa przesłanka określona jako potencjalna możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków gdyby akt lub czynność została wykonana. W orzecznictwie sądów administracyjnych wskazuje się, że warunkiem wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności jest wykazanie przez stronę we wniosku okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków. Oznacza to, że chodzi o taką szkodę (majątkową, a także niemajątkową), która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Nie wystarczy więc sam wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji bez jego uzasadnienia, które powinno odnosić się do konkretnych zdarzeń (okoliczności) świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest uzasadnione (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 maja 2004 r., sygn. akt FZ 65/04 (niepubl.) oraz postanowienie NSA z dnia
20 grudnia 2004 r. sygn. akt GZ 138/04, Lex nr 281811, a także Komentarz do art. 61 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U.02.153.1270), [w:] B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Zakamycze, 2006, wyd. II. Dauter B., Zakamycze 2006, stan prawny: 2006.09.15/.
Uprawdopodobnienie okoliczności przemawiających za wstrzymaniem wykonania zaskarżonej decyzji spoczywa więc na stronie skarżącej.
W niniejszej sprawie R. P. ograniczyła się jedynie do wskazania, że na terenie, na którym jest planowana inwestycja obecnie występuje zagrożenie powodziowe. Wnioskująca nie wykazała jednak na czym miałoby polegać wyrządzenie znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków.
Tak ogólny wniosek nie spełnia wymogów określonych w powołanym art. 61 § 3 ww. ustawy.
Jednocześnie należy podkreślić, iż katalog przesłanek warunkujących wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu jest zamknięty. Oznacza to, że Sąd nie bada zasadności samej skargi na etapie rozpoznania wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego rozstrzygnięcia lub czynności. Kontroli zgodności z prawem zaskarżonej decyzji, a więc prawidłowości zastosowania przez organy przepisów obowiązującego prawa oraz trafności ich wykładni, Sąd dokona dopiero po przeprowadzeniu rozprawy.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) orzeczono, jak w sentencji postanowienia.