Dnia 23 września 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Machlejd po rozpoznaniu w dniu 23 września 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego E.D. o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi P.K. na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] czerwca 2012 r. znak [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postanowienia postanawia przyznać ze Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz radcy prawnego E.D. kwotę 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych), podwyższoną o stawkę 23 % podatku od towarów i usług, tj. o kwotę 41,40 zł, łącznie kwotę 221,40 zł (dwieście dwadzieścia jeden złotych i czterdzieści groszy), tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Wyrokiem z dnia 23 stycznia 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę P.K. na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] czerwca 2012 r. znak [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postanowienia.
Postanowieniem z dnia 16 kwietnia 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie przyznał skarżącemu prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie radcy prawnego.
W piśmie z dnia 18 czerwca 2013 r. które do Sądu wpłynęło w dniu 22 lipca 2013 r. stanowiącym "Opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej" r.pr. E.D. zawarła wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu jednocześnie informując, iż koszty te nie zostały zapłacone w całości ani w części.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Na podstawie przepisu art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, zwanej dalej "p.p.s.a.") wyznaczony radca prawny ma prawo do wynagrodzenia za podjęte czynności w zakresie nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych wydatków.
Stawki wynagrodzenia i zasady ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej radcy prawnego uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz. 490), zw. dalej rozporządzeniem.
Zgodnie z § 14 ust. 2 pkt 1 lit. c oraz z § 14 ust. 2 pkt 2 lit. b cytowanego rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. stawki minimalne wynoszą w postępowaniu przed sądami administracyjnymi - w pierwszej instancji - 240 zł, a za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej - 50% stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam radca prawny w drugiej instancji - 75% tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł.
W sprawach, w których strona korzysta z pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, opłaty, o których mowa w ust. 2, sąd podwyższa o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach, o czym stanowi § 2 ust. 3 ww. rozporządzenia.
Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %.
W niniejszej sprawie pomoc prawna udzielona z urzędu w postępowaniu przed sądem drugiej instancji polegała na sporządzeniu przez radcę prawnego opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej.
Mając powyższe na względzie, na podstawie art. 250 p.p.s.a. oraz § 14 ust. 2 pkt 2 lit. "b" cyt. rozporządzenia orzeczono, jak w sentencji postanowienia.