Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Miron po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym ze skargi kasacyjnej P. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 grudnia 2013 r. sygn. akt VII SA/Wa 1957/13 w sprawie ze skargi P. B. w przedmiocie odmowy wydania poświadczenia zgodności wyposażenia i warunków lokalowych dla stacji kontroli pojazdów postanawia odrzucić skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 30 grudnia 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę P. B. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] lipca 2013 r., nr [...] w sprawie odmowy wydania poświadczenia zgodności wyposażenia i warunków lokalowych dla stacji kontroli pojazdów.
Skarżący pismem z dnia 11 lipca 2014 r. wniósł na urzędowym formularzu PPF wniosek o przyznanie prawa pomocy.
Postanowieniem z dnia 4 września 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie przyznał skarżącemu prawo pomocy w zakresie ustanowienia adwokata.
W dniu 13 października 2014 r. Okręgowa Rada Adwokacka wyznaczała pełnomocnika z urzędu adw. A. G. dla P. B.
Pełnomocnik skarżącego w dniu 26 listopada 2014 r. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę kasacyjną od wyroku z dnia 30 grudnia 2013 r. o sygn. akt VII SA/Wa 1957/13.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 177 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) skargę kasacyjną wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok lub postanowienie, w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem.
Zgodnie z art. 178 powołanej ustawy Wojewódzki Sąd Administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.
W niniejszej sprawie pełnomocnik P. B. wniósł skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 grudnia 2013 r. r. sygn. akt VII SA/Wa 1957/13 ze skargi na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] lipca 2013 r., nr [...] w sprawie odmowy wydania poświadczenia zgodności wyposażenia i warunków lokalowych dla stacji kontroli pojazdów.
Odpis wskazanego wyżej wyroku wraz z uzasadnieniem został doręczony skarżącemu w dniu 29 kwietnia 2014 r. (dowód: zwrotne potwierdzenie odbioru w aktach sprawy). Skarga kasacyjna została natomiast wniesiona do Sądu w dniu 26 listopada 2014 r.
Zestawiając datę doręczenia odpisu wyroku wraz z uzasadnieniem z datą wniesienia skargi kasacyjnej należy stwierdzić, że została ona wniesiona z uchybieniem terminu określonego w art. 177 § 1 powołanej ustawy (ostatni dzień terminu do wniesienia skargi kasacyjnej upłynął w dniu 7 lutego 2008 r.).
Dodatkowo należy wyjaśnić, że przewidziany w art. 177 § 1 powołanej ustawy termin do wniesienia skargi kasacyjnej jest terminem ustawowym, którego bieg nie może być przedłużony. Okoliczność, iż wnoszący skargę kasacyjną w imieniu skarżącego pełnomocnik jest pełnomocnikiem ustanowionym z urzędu oraz fakt, iż przyznanie przez Sąd skarżącemu prawa pomocy w postaci ustanowienia pełnomocnika oraz jego wyznaczenie przez właściwy organ samorządu zawodowego miały miejsce po upływie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, pozostaję bez wpływu na bieg terminu do jej wniesienia. Okoliczności te mogłyby stanowić uzasadnienie wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, jednakże pełnomocnik skarżącego takiego wniosku nie złożył.
Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 178 w zw. z art. 177 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia