Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący - Sędzia WSA Małgorzata Miron po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi P. B. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] lipca 2013 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wydania poświadczenia zgodności wyposażenia i warunków lokalowych dla stacji kontroli pojazdów postanawia: 1. odrzucić zażalenie P. B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 czerwca 2014 r. sygn. akt VII SA/Wa 1957/13 w przedmiocie odrzucenia skargi kasacyjnej, 2. zwrócić skarżącemu kwotę w wysokości 100 (sto) uiszczoną tytułem wpisu od zażalenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 9 czerwca 2014 r. odrzucił skargę kasacyjną P. B. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] lipca 2013r. nr [...], z uwagi na fakt, iż skarga kasacyjna sporządzona została osobiście przez Skarżącego.
Skarżący pismem z dnia 11 lipca 2014 r. wniósł na urzędowym formularzu PPF wniosek o przyznanie prawa pomocy.
Postanowieniem z dnia 4 września 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie przyznał skarżącemu prawo pomocy w zakresie ustanowienia adwokata.
W dniu 13 października 2014 r. Okręgowa Rada Adwokacka wyznaczała pełnomocnika z urzędu adw. A. G. dla P. B..
Pełnomocnik skarżącego w dniu 26 listopada 2014 r. wniósł zażalenie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 czerwca 2014 r. w przedmiocie odrzucenia skargi kasacyjnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 9 czerwca 2014 r. odrzucił skargę kasacyjną od wyroku z dnia 30 grudnia 2013 r. Odpis tego postanowienia został doręczony skarżącemu w dniu 17 czerwca 2014 r.
W dniu 26 listopada 2014 r. pełnomocnik skarżącego nadał w urzędzie pocztowym pismo zawierające m.in. zażalenie na postanowienie z dnia 9 czerwca 2014 r.
Zgodnie z dyspozycją art. 194 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - dalej: p.p.s.a., zażalenie wnosi się w terminie siedmiu dni od doręczenia postanowienia. Jak wynika z akt sprawy, zażalenie na postanowienie z dnia 9 czerwca 2014r. winno zostać wniesione najpóźniej w dniu 24 czerwca 2014 r., z uwagi na to, że odpis tego postanowienia został doręczony stronie skarżącej w dniu 17 czerwca 2014 r. Zażalenie zostało nadane w urzędzie pocztowym w dniu 26 listopada 2014 r., zatem zostało wniesione po upływie ustawowego terminu.
Okoliczność, iż wnoszący zażalenie w imieniu skarżącego, pełnomocnik jest pełnomocnikiem ustanowionym z urzędu oraz fakt, iż przyznanie przez Sąd skarżącemu prawa pomocy w postaci ustanowienia pełnomocnika oraz jego wyznaczenie przez właściwy organ samorządu zawodowego miały miejsce po upływie terminu do wniesienia zażalenia, pozostaję bez wpływu na bieg terminu do jego wniesienia. Okoliczności te mogłyby stanowić uzasadnienie wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia, jednakże pełnomocnik skarżącego takiego wniosku nie złożył.
Zgodnie z art. 197 § 2 p.p.s.a. do postępowania toczącego się na skutek zażalenia stosuje się odpowiednio przepisy o skardze kasacyjnej.
Na podstawie art. 178 p.p.s.a. sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.
W niniejszej sprawie zażalenie na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej sporządzone zostało po upływie terminu, wbrew dyspozycji cytowanego przepisu.
Mając powyższe na uwadze, wobec niezachowania wymogów jakie winno spełniać zażalenie na odrzucenie skargi kasacyjnej, na podstawie art. 178 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a., Sąd postanowił o odrzuceniu zażalenia. Rozstrzygnięcie zawarte w pkt 2 sentencji postanowienia zapadło na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a